Twoje Wiersze - Po dwóch stronach lustra

Po dwóch stronach lustra

rymowany

2019-05-22 08:45

Po dwóch stronach lustra

Po mojej stronie lustra: słońce,
Słowa ubrane w rymy płyną,
Kwiatów przeróżnych moc na łące,
Lato jest latem, zima zimą.

Po drugiej stronie:
czarno,
zgrzyty,
coś pokręcone,
coś niechciane,
jakieś pretensje,
jakieś żale
i wiersze
łzami podpisane.

Po mojej stronie lustra psoty,
Chochlik jest bowiem moim bratem.
Smutkom nic tutaj do roboty.
Wiosna tu wiosną, lato latem.

Po drugiej stronie:
udawanie,
cośchciejstwo,
i rozpacze,
ckliwości,
życie w stresie
i często Smętek
w kącie
płacze.

Po mojej stronie lustra tęcze
Wszystkimi się barwami mienią
I jest tak co dzień. Słowem ręczę!
Na wiosnę, zimą czy jesienią.

Po drugiej stronie:
mody,
ktoś kogoś
czasem źle traktuje…
oszczerstwo,
zawiść
i popisy,
i biedny
anioł popłakuje.

Po mojej stronie wszystko w normie,
Zielone krzewy wkoło rosną,
Słowa się śmieją w zgrabnej formie
Jesień jesienią, wiosna wiosną.

Bogumił Pijanowski

autor

Pijanowski

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz nie został jeszcze oceniony.

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Renezja

2019-05-22

Szanowny Panie Bogumile,
lustro jest również moim symbolem porównania dwóch światów, dwóch rzeczywistości.
Kiedy mam niepokój w sercu, lubię długo na siebie patrzeć w lustrzanym odbiciu...długo... Na tyle długo, aby gdzieś z wnętrza zobaczyć błysk, ciepło, a czasem konsternację. Przeważnie przed odłożeniem zwierciadła wiem, co mam dalej zrobić, jakby wiadomość wyszła z duszy i odbiła się w tym magicznym kawałku szkła. Nie pozostawiam siebie bez uśmiechu, nim odłożę lusterko na miejsce.
Pięknie Pan pokazał przeciwstawne światy – ciszy i bezpieczeństwa z jednej strony oraz zabiegania, zagubienia, ślepego pędu, po drugiej. Słów niewiele, a pomiędzy nimi aż kipi od emocji, domysłów. Chcę zadomowić się po Pana stronie lustra (przyniosę rosół, kota wielobarwny pled). Nawet nie będę wyściubiać nosa poza bezpieczeństwo czystej strony szyby.
Dziękuję za wiersz 

Pijanowski

2019-05-22

Nauczyłem się pewnej sztuczki z regulacją wzroku przed lustrem. Wpatrując się w swoje oblicze potrafię znikać na tafli zwierciadła. To zabawna sztuczka. Podobno korzystając z odpowiedniego oświetlenia można też zobaczyć własną aureolę. Lustro przyciąga też narcyzów. Widuje się np. ludzi, którzy idąc ulicą nie mogą się powstrzymać, aby nie lustrować swojej postaci w szybach wystawowych. Miło mi będzie gościć Panią po jaśniejszej stronie mocy nawet bez rosołu, kota i wielobarwnego pledu. Dziękuję za miły komentarz. Pozdrawiam.