Twoje Wiersze - * (dokąd oni biegli...)

* (dokąd oni biegli...)

wolny

2019-05-12 18:06

dokąd oni biegli
gdy wiatr wyrywał im włosy
i struny
do którego lądu krzyczeli
gdy noc zasnuła horyzont
gdy horyzont stał murem
przed tym co dalej

dokąd oni biegli
tacy zachłyśnięci
przerażeni
uniesieni tym co poza granicami
nieskończone
marzeniem

dokąd oni biegli
gdy Saturn pożerał ich dzieci
w szaleństwie
– bez opamiętania
dokąd oni biegli, jak
gdy nogi stawiające opór
zastawili w lombardzie
albo zarzucili na ramiona
i zostały im tylko ręce
rozczapierzone
w ścianach

dokąd oni pobiegli
gdy wszyscy już spali w wygodnych łóżkach

dokąd zaniosło ich potępienie
w czarnej jak skóra mandingo nocy
i dniu niczym żarówka ledowa cool white

gdzie można ich spotkać
i ilu z nich pozostało w ludzkiej skórze
a ilu – wilka

autor

Marta Surowiecka

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz nie został jeszcze oceniony.

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Chris^(*)

2019-05-19

Myślałem długo nad tym wierszem. Poniższy tekst być może nie będzie trafną interpretacją ale na pewno refleksją.

Zaczynaliśmy "tacy sami", młodzi, z głową pełną marzeń, nierzadko ideałów, pełni nadziei, obietnic składanych przez nauczycieli. Świat był biało czarny i zawarte przyjaźnie, koledzy z ławek szkolnych długo utrzymywali ten stan. Z czasem nasze grono rozpierzchło się po miastach, umilkło, a my, przemieszani z obcymi ludźmi, różnych dat, przeżyć, krzywd, na nowo ukształtowanych charakterów, zdaliśmy sobie sprawę że jesteśmy "jednostką", wśród tysiąca odcieni szarości.

Gdzie podziali się ludzie z naszych klas, szkół, nasi współtowarzysze marzeń i wiary...

gdzie można ich spotkać
i ilu z nich pozostało w ludzkiej skórze
a ilu – wilka