Coś nie wydaje mi się aby bankierzy za młodu obijali ludziom twarze. Większość to wymoczki zapatrzone w siebie i przekonane o własnej doskonałości i posiadanej wszechwiedzy (na każdy temat !). Niestety trochę znam to środowisko.

Bo były czasy, że wracałem do domu z obitą gębą... Zły na cały świat. Na to miejsce w którym przyszło mi żyć. Miałem kolegów, podobnie biednych jak ja i nasze rozmowy nigdy nie wybiegały poza najbliższą sobotę i tematy z tym związane..😅 zresztą przyznać im się do pisania wierszy? To byłoby społeczne samobójstwo...

Nie wiem ile Ciebie jest w podmiocie lirycznym, ale trochę mnie ten wiersz zabolał. Właściwie to bardzo.

"Jak gołąb w stadzie" - jak by mi ktoś w pysk dał 😂

Ale to dobrze. To bardzo dobrze. To znaczy, że po raz któryś tam trafiłaś że słowami. Z wnioskami. Z ukłuciem 😀

I podejrzewam, że nie tylko do mnie. Tak naprawdę jest to na tyle uniwersalne, że wielu może to odebrać osobiście.

Co do końcówki... Tutaj też jest mnóstwo gorzkiej prawdy na temat ludzkiej natury. Czy dając 5 zł żebrakowi robię to dla niego czy dla siebie? Dla poczucia się kimś lepszym, łaskawym, dobrym?

Podoba mi się 🙂