Twoje Wiersze - WYPŁOWIAŁAM

Ocena wiersza

Wiersz nie został jeszcze oceniony.

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

zmis

2020-09-16

Tak to bywa ze życie zmienne jest. Radość i smutek wzajemnie się przeplatają, aje to wiersz, wieżę że w życiu przeważa optymizm. Pozdrawiam

Anielska Łza

2020-09-17

Różnie bywa z tym moim optymizmem, ale chyba jednak więcej w moim życiu radości niż smutku, choć może w moich wierszach nie zawsze to widać. Pozdrawiam cieplutko :)

LidiaM-9

2020-09-15

Cześć Łezko. W Twoich wierszach zawsze jest tak wiele nadziei i optymizmu, że świat się staje piękniejszy. Pozdrawiam optymistycznie!

LidiaM-9

2020-09-15

To prawda, że wydają się smutne, ale kończą się przeważnie tak, że cały smutek pęka jak bańka. W tej miniaturce najbardziej do mnie przemówiły słowa "wiosną znów zakwitnę" i o wcześniejszym smutku kolczastej łodygi od razu zapomniałam.:)

Anielska Łza

2020-09-15

Witaj Lidio :) Bardzo się cieszę, że nawet w tych pozornie smutnych wierszach ktoś potrafi odnaleźć nadzieję i optymizm i cieszę się, że dzięki moim wierszom czyjś świat staje się piękniejszy. Pozdrawiam cieplutko :)

Iks Weli

2020-09-15

Ładnie pokazałaś ten stan (może wynik jesiennego przesilenia), który dotyka teraz chyba wielu. Ważne jednak, żeby pamiętać, że "wiosną znów zakwitnę...", to najważniejsze :) Póki jednak co, "kolczasta łodyga/gotowa zranić każdego" musi odpocząć, nabrać sił, by wrócił płowiejący teraz kolor. Wystarczy zaczekać...

Iks Weli

2020-09-16

Jak widzisz i ja tu bywam w rzadką kratkę tej jesieni. Ale częściej, niż Ci się wydaje ;) Swoją drogą, pewnie już masz dosyć obierania grzybów, bo trochę ich jest :)

Anielska Łza

2020-09-15

Tak, chyba właśnie to jesienne przesilenie ma duży wpływ na moje pisanie, ale jak już "się przesili" wszystko znowu wróci do normy. Na razie próbuję się zresetować, dlatego mało mnie tu ostatnio, ale niedługo na nowo rozkwitnę, może jeszcze tej jesieni. Wiesz, fajnie, że tu zaglądasz :)

Pianista

2020-09-15

Piękna metafora, ale jego dosłowne odczytanie (ogrodnicze) też jest metaforyczne – przemijalność, ulotność, odrodzenie.

Anielska Łza

2020-09-15

Cała nadzieja w tym, że wszystko kiedyś się odrodzi do nowego życia. Aby do wiosny, a na razie cieszmy się jesienią :)

Marek Żak

2020-09-15

Bardzo fajne z optymizmem:). M

Anielska Łza

2020-09-15

Aby do wiosny :)

BardzoBardzo

2020-09-15

Oj tak te kolczaste łodygi są złośliwe ale i delikatne.
Trzeba je otulić czymś ciepłym gdy ma nadejść ciężka zima.
Wiesz trochę troski i opieki. Bo sama tak nago to nie da rady

BardzoBardzo

2020-09-15

Jestem zdania że obydwoje muszą dbać o siebie wzajemnie, mężczyzna też jest jak kwiat ale to bardziej taka krzyżówka rozchodnika z tulipanem. A dbanie o resztę też spada na obydwoje.
Nie przeze dbanie o Kobietę powoduje że rozkwita, ale dodam że o resztę też trzeba dbac

Anielska Łza

2020-09-15

Jeśli zadbasz o kobietę, ona zadba o całą resztę, albo... rozkwitnie dla kogoś innego :)

BardzoBardzo

2020-09-15

Bardziej miłość i związek, ale kobieta też potrzebuje uwagi

Anielska Łza

2020-09-15

Podobnie jak kobiety, niestety ;)

BardzoBardzo

2020-09-15

to dziwne bo róże są niestety wymagające z natury