Ładna, wzniosła modlitwa :)
Pozdrawiam Cię serdecznie

Pozdrawiam Irenko serdecznie 😃⭐🍀

Skoro wiersz swoim tematem wchodzi kwestię religijną, to czuję się uprawniony, by wspomnieć, że kult Marii, czyli Matki Jezusa - Miriam, jako kogoś, do którego adresuje się modlitwy, jest kultem niebiblijnym. Nie będę używał innych okręśleń przez szacunek dla ludzi tak wierzących. Jedynym adresatem modlitw w Piśmie świętym jest Bóg , nigdy człowiek. Zgodnie z wiarą chrześcijańską adresatem może być też Jezus jako Osoba Trójcy Świętej. Wybieranie Kultu Marii jako symbolu zgody narodowej jest błędem, bo nie obejmuje z założenia ludzi niewierzących w ten sposób.

Zastanawiający wiersz.

Generalnie nie wypowiadam się na tematy religijne, ale kult maryjny istnieje w wielu krajach i podpisuję się pod wypowiedzią Ambrosia. Pozdrawiam

Pięknie,
jesteśmy jak żydzi wybrani,
kiedyś zobaczymy cel...

Pozdrawiam serdecznie
Miłego dnia

Maryjo Królowo Polski 💓 Wszechświat z Tobą!😃

Brzmi jak modlitwa do Królowej Polski,matki Maryi ..częstochowskiej ,jasnogórskiej Pani..Pięknie !

piękny wiersz
tak Maria.....
Pozdrawiam serdecznie 🦋

Pozwolę sobie na dłuższą wypowiedź. W pierwszej kolejności chcę stwierdzić, że rozumiem intencję tekstu, który odnosi się do modlitewnego zawierzenia w opiekę całego narodu Matce Boskiej. Natomiast przy tej okazji chciałbym zwrócić uwagę na ważny szczegół, który myślę powinien zwrócić uwagę szczególniej tej części z nas, którzy jesteśmy osobami wierzącymi w Boga.

W Twoim wierszu padło wezwanie:
"Osłaniaj Matko swój naród wybrany"
Otóż uważam za stosowne bardzo wyraźnie wyartykułować, że ani Matka Boża, ani tym bardziej Pan Bóg, nigdy nie wybrali sobie w jakiś szczególny sposób żadnego narodu w sensie politycznego tworu.

Bóg zgodnie z obietnicą daną Abramowi, dał mu potomka, a im kolejnych potomków i w ten sposób rozmnożył go stwarzając wybrany przez siebie lud. Lud a nie państwo w sensie politycznym. Mówi więc po dzień dzisiejszy o ludzie wybranym, o narodzie wybranym, o Izraelu jako na wskazanie lini pokrewieństwa, a dalej włączenia w nią przez przyjęcie wiary i obrzezanie, a nie jako twór polityczny. Pan Bóg mógł przecież wybrać sobie już istniejący jakiś twór około spoleczno-państwowy z całej kuli ziemskiej, a jednak postanowił wyprowadzić lud wybrany z jednego człowieka, którego sobie wybrał, z Abrama.

Kwestią ustanowienia króla w narodzie wybranym przyszła dużo, dużo pod koniec życia proroka Samuela. Można o tym przeczytać w 1 Księdze Samuela rozdz. 8, wersy 1-22. To jest dość długi tekst, więc nie będę go tu przytaczał. Natomiast tam znajdujemy opis jak to ludzie sami proszą proroka, żeby im ustanowił króla nad nimi. Samuel wyraża swój sceptycyzm przed Bogiem, a w odpowiedzi słyszy takie słowa:

"Wysłuchaj głosu ludu we wszystkim, co mówi do ciebie, bo nie ciebie odrzucają, lecz Mnie odrzucają jako króla nad sobą." 1 Sm 8,7

Królem został wybrany Saul, a jego losy też można doczytać w Piśmie Świętym. Dalej już losy narodu wybranego tak się toczyły, że tradycja i organizacja państwowa kształtowała się jako królestwo.

Również oczekiwany Mesjasz w mniemaniu Żydów miał być ich królem. Sam termin Mesjasz, czyli namaszczony, sugerował konotacje państwowo-polityczne. Jak wiemy z Ewangelii, Jezus przełamał swoją osobą i swoim postępowaniem to oczekiwanie Żydów. Objawił się jako Mesjasz, ale nie w sensie państwowo–politycznym. Wręcz oddalał się w momentach największego podniecenia ludzi, którzy chcieli Go odwołać królem Izraela:

"A kiedy ci ludzie spostrzegli, jaki cud uczynił Jezus, mówili: «Ten prawdziwie jest prorokiem, który miał przyjść na świat». Gdy więc Jezus poznał, że mieli przyjść i porwać Go, aby Go obwołać królem, sam usunął się znów na górę." (J 6,14-15)

Po zmartwychwstaniu swoim a przed wniebowstapieniem dał apostołom nakaz misyjny:

"I rzekł do nich: «Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu!" (Mk 16,15)

Nie nakazał uczniom kształtowanie państw w systemy teokratyczne, ale nauczać wszystkich ludzi żyjących o tym, czego byli świadkami, że On jest oczekiwanym przez Żydów Mesjaszem, Synem Bożym, który zgładził grzech i zwyciężył zło i śmierć, otwierając człowiekowi drogę do raju dzięki wierze w Niego.

Później, gdy już kształtowały się gminy chrześcijańskie, a więc lokalne kościoły, zaczęły one zderzać się oczywiście z realiami życia codziennego, także tego spoleczno-politycznego. I tak młode kościoły Azji Mniejszej założone przez św. Pawła, zaczęły być uciskane przez władców i pogan. W związku z tym szukali pomocy w słowie św. Pawła, i wysłali list z pytaniami do niego, co mają robić, jak się zachować w trudnej rzeczywistości? Jednak posłańcy nie zastali w Rzymie Pawła, ale Piotr odpowiedział na ich list. I tak właśnie powstał 1 list św. Piotra, w którym możemy przeczytać m.in. takie oto słowa:

* "Bądźcie poddani każdej ludzkiej zwierzchności ze względu na Pana: czy to królowi jako mającemu władzę, czy to namiestnikom jako przez niego posłanym celem karania złoczyńców, udzielania zaś pochwały tym, którzy dobrze czynią" (1P 2, 13-14)

i dalej:

* "Wszystkich szanujcie, braci miłujcie, Boga się bójcie, czcijcie króla!" (1P 2,17)

i jeszcze:

* "Niewolnicy! Z całą bojaźnią bądźcie poddani panom nie tylko dobrym i łagodnym, ale również surowym. To się bowiem podoba [Bogu], jeżeli ktoś ze względu na sumienie [uległe] Bogu znosi smutki i cierpi niesprawiedliwie." (1P 2, 18-19)

Tak więc św. Piotr naucza wiernych, że nie mają przedkładać władzy i organów państwowych nad wszystko, ale najważniejszy ma być dla nich Bóg. Władzę mają szanować bez względu na to, czy jest im przychylną, czy ich uciska i prześladuje. Ewentualny trud i cierpienie stają się wówczas drogą wiodącą do życia wiecznego. Każdy wierzący człowiek poddany jest swoistej próbie wierności Bogu. Dla jednych odbywa się to w żmudnej, ale spokojnej, bezpiecznej politycznie codzienności, a dla innych w realiach prześladowań i zagrożenia śmiercią. Tak jest do dziś zresztą. Bez względu na okolicznosci człowiek wierzący ma jednak odznaczać się miłością do swoich nieprzyjaciół według przykazania, które uczniom dał sam Jezus:

* "A Ja wam powiadam: Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują." (Mt 5,44)

Podsumowując cały ten wywód należy stwierdzić, że nie ma żadnych przesłanek ku temu, by uważać, że czy to sam Bóg, czy też Matka Boża wybrali sobie szczególnie jakiś naród w sensie politycznym. Jedynym narodem, który umiłował szczególnie Bóg I dał mu konkretne zadanie do spełnienia, jest naród przez niego wybrany, którym są Żydzi, a od czasu Zmartwychwstania Jezusa – Kościół Święty. Tu też wchodzi ciekawa tematyka dotyczaca tego, że Pan Bóg nigdy w żadnym słowie nie odwołał swojego wybraństwa wobec narodu Żydowskiego. O tym w swoich wypowiedział mówił też kard. Ratzinger późniejszy papież Benedykt XVI.
Tak czy inaczej nie należy tworzyć jakichś mitów o wybraństwie żadnego z narodów państwowych. Ja np. mieszkam w Niemczech i doświadczam tu na co dzień wiary mojego Kościoła parafialnego. Nie zauważyłem, żeby był jakoś mniej wybrany, mniej ukochany przez Maryję, a tym bardziej przez samego Boga. Czytuję też niektóre artykuły zamieszczane w polskich internetach na temat sytuacji Kościoła w Niemczech i czasem jestem zdumiony, bo poziom straszenia Niemcami oraz wpajanie jakichś awersji jest okropnie wielki po polskiej stronie. A ja tu w tym Kościele doświadczam miłości i dobra. Co nie znaczy, że nie ma problemów. One są powszechne. Chrześcijanin jednak powinien pamiętać o tym, że wszyscy jesteśmy dla siebie w Kościele braćmi i siostrami. Nie państwo jest na pierwszym miejscu, ale Bóg. I że nie istnieje coś takiego jak kościoły narodowe. Kościół jest jeden i należy do Chrystusa, to jest Kościół Chrystusa Pana, a nie różnych społeczności narodowych.

To taki mój wywod przydługi na temat Kościoła w stosunku do państwa. Więcej by tu można, a nawet trzeba, ale niech tyle wystarczy na takie słowo wstępne tu pośród poetów.

Wybacz, że akurat pod Twoim wierszem tak się wypowiedziałem jednoznacznie, ale temat mnie do tego zachęcił. Jak już wspomniałem we wstępie samą intencję modlitewną rozumiem. Może jednak to moje poszerzenie tematu pozwoli komuś trzeciemu zagłębić się w rozmyślania i w jeszcze głębszy temat Kościoła i wiary.

Pozdrawiam Cię serdecznie. Hej ho! 😊🙋‍♂️

Pęknie matko ...Amen ... pozdrawiam serdecznie ...