A może wcale nie chodzi o to, by wszystko rozumieć ale by wszystko przyjmować takim, jakie jest i albo reagować albo chować głowę w piasek... Każdy musi wybrać sam... Pozdrawiam cieplutko :)

Jesteśmy trybikami w rękach tych wielkich potentatów, którzy nam meblują "pokój". Chichot losu? Wszyscy słyszymy jego dźwięk , pusty szum i nic po nim. Życie w pędzie i bezustanne poszukiwanie jego sensu. Życie podzielone na dwa światy: bogaty i biedny. W tym pierwszym przesyt i podeptanie praw człowieka, sprowadzenie go do posłuszeństwa, w drugim łkająca bieda w ciszy i człowiek, który czasem nie wie gdzie mieszka, jak długo i jak się nazywa? Człowiek zniewolony przez biedę.
Nasze życie to czas od narodzin do chwili śmierci. Pomiędzy tym jest międzyczas w którym toczy się walka o przetrwanie. I w tym międzyczasie widzimy ten chichot losu i kpinę z człowieka przez władzę. Egzystencja szarego człowieka jest tak nieistotna i mało ważna dla rządzących. Bo co ich obchodzi zwykły szary człowieczek? Musimy zaakceptować ten fakt, że nigdy nie poznamy odpowiedzi na wiele pytań dotyczących życia i problemu niesprawiedliwości - Absolutu.
Pozdrawiam

ludzkość, cywilizacja (mniejsza o nazwę) stanowi żywy organizm. i (jak to organizm) rozwija się, sił nabiera, aż nadchodzi starość i funkcje stają się dysfunkcjami, rozpad postępuje i nastaje kres. może takie jest właśnie prawo natury? nie można ciągle piąć się wyżej i wyżej - ze szczytu droga już tylko w dół
a póki co - cieszmy się tym co mamy, choćby i wierszem bardziej lub mniej udanym. Twój akurat bardziej.

Niestety trafne. Pozdrawiam

Smutna prawda, podoba mi się w jaki sposób ją opisałaś.

"stoimy tyłem do świata i chichoczemy pod nosem jak dzieci
mamrocząc niewyraźnie jakbyśmy coś rozumieli"- obrazowo i dobitnie.

Też mam takie wrażenie, że tak właśnie postępujemy!
( w dacie wiersza - rok -zbędna jedynka )
Pozdrawiam:)

Boli ta rzeczywistość. Kogo my chcemy oszukać, naturę czy siebie?