X

Logowanie



Zapomiałaś/eś hasła? Przejdź do procedury resetującej.

*Okruchy uśmiechu

Wiersz Miesiąca 0
biały (bez rymów)
2025-12-09 11:06


Światła miasta przygasły.
Szyba odbija pustą ulicę.

Nie chce się bronić.
Nie potrzebuje kwarantanny,
chociaż sieroca obrączka
nadal palec zdobi.

Dłonie nieśmiałe jeszcze,
a tak lubi
gdy ubierasz jej ciało w dotyk.

Jest taka bezbronna...

Noc rozbiła się o ciemność.
Luty zaklina szczęście,
na przeszłą przyszłość.
( z szuflady)
autor

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony
10 razy
Treść

6
8
5
2
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0
Warsztat

6
1
5
9
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.





Komentarze

Kolor wiersza: zielony


Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.


Izka1<sup>(*)</sup>
Izka1(*)
ponad pięć godzin temu
Głęboka, sugestywna, treś, choć nieco zagadkowa. Pozdrawiam serdecznie 🎄

Groschek<sup>(*)</sup>
Groschek(*)
dzień temu
gdy chciałoby się po.. wrócić 🙄

Jastrz
Jastrz
dzień temu
Tak już bywa ze szczęściem - kiedy odejdzie próbujemy z okruchów, które pozostały poskładać je na nowo. I czasem się udaje...

Larisa
Larisa
dzień temu
Piękny wiersz!
6/5.
Serdecznie Cię pozdrawiam, Kropelko:)

Montibus
Montibus
dzień temu
Witaj Kropelko
Twoje wiersze które dotąd czytałem, ale w innym Portalu zawsze emanowały smutkiem i samotnością. Pamiętam Twoje dawne wiersze, jakże inne od tych które piszesz teraz. Wszyscy jednak wraz z czasem uczymy się poezji.
Życzę zdrowia i szczęścia na przyszłość.

Elżbieta
Elżbieta
dzień temu
W oczekiwaniu i z nadzieją. Piękny utwór:)
Serdecznie pozdrawiam, Kropelko:)⭐

Waldi1
Waldi1
dzień temu
pozdrawiam serdecznie ..

Marek Żak
Marek Żak
dzień temu
Bardzo klimatyczny wiersz, a to ubieranie ciało w dotyk to genialne określenie. Można je wykorzystać w różny i też przewrotny sposób:). Pozdrawiam serdecznie

sturecki
sturecki
dzień temu
Luty próbuje „zaklinać szczęście”. Wygląda na miesiąc, który wie, że bez odrobiny magii miłość i tak sama nie wróci.
6/5

samisen
samisen
dzień temu
Wiersz opowiada o człowieku stojącym na progu nowej relacji, rozpiętym między żałobą po utraconej miłości a pragnieniem czułego dotyku. Atmosfera pustki nie znika, ale pojawiają się okruchy uśmiechu - sygnały, że życie może na nowo wypełnić się światłem. Utwór jest subtelnym portretem kruchości, lęku i ostrożnej nadziei.
Pozdrawiam serdecznie

Krystek
Krystek
dzień temu
Urocze marzenie o bliskości, czułości.
Ślę moc serdeczności z uśmiechem:)

sisy89
sisy89
dzień temu
Przepiękny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)


Autor poleca


Autor na ten moment nie promuje wierszy
Pokaż mniej



X

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

X

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji

 

x
Polityka plików cookies

Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.

Klauzula Informacyjna

Szanowni Użytkownicy

Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).

W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.

O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.

Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.

Czytaj treść polityki prywatności