przypadkowa kropka nad i
na początku w środku
zdania

wyrwa elipsa
psa Eli nie Asa Ali
widziano za rogiem elementarza

łapał osy skojarzeń
połykał zanim jad w języku
Ola machała rękami

na wiatraki
Don Kichot szczerbił miecz
i wyobraźnię

piszczy mi w skroniach
piszę ultradźwiękami
to dlatego
ten ciąg
rozkojarzeń

granatowy fartuszek z kołnierzykiem
potem czarny z falbankami
na białej bluzce

cyrk zamiast „pożaru dusz
na wszechświatową skalę”
akrobacje na trzepaku
na krawężniku coraz niżej
przepaść ulicy

przeskok w czasie
bez retardacji wręcz przeciwnie
na łeb
na szyję sznur
jarzębinowych korali i jemioła

dla żartu
(Ala czy Ola może Ela całuje się
z Jurkiem obok trzepaka?)
obrasta topole
ścięte do samego nieba

nago
łatwo się pali

stare złudzenia
puch
roznosi wiatr
na cztery strony

wyobraźni
raz za dużo raz za mało

os pocałunków liter w alfabecie
elementarnych
cząsteczek pamięci

znaków
przystankowych
nadmiar myślników wielokropków albo
wszystko na jednym oddechu

bulgoczą pęcherzyki płucne
rozszerzają się
wszechświaty źrenice

zwężają marginesy
coraz mniej
światła między wersami

Ala Ela i Ola z nogami na stole
Gwiżdżą na osy i Asa
kelner w przepisowym fraku
z innej bajki
pyta

czerwone czy białe