Po błękitnym niebie białe chmurki płyną,
Pewnie spieszą do mnie dziś z dobrą nowiną.
One tak wyniośle żeglują po niebie
Nie wiedząc, jak mocno ja tęsknię do ciebie.
Bez ciebie żyć, to udręka,
Samotność duszę mą nęka

Powiedz mi proszę, czy w twych barwnych snach
Słyszysz czasami śpiew słowika w bzach?

To kłamstwo, wymysł, co mówią ci,
W twych ustach to koszmarnie brzmi.
Zaufaj, uwierz tylko mnie,
Bo moje serce prawdę wie.

Tęsknię z westchnieniem
Za twym spojrzeniem.
Wspominam mile
Te cudowne chwile.

—————————————————

Po wodzie lustrzanej płynął dwa łabędzie.
Patrzę w tę toń ciemną, białe chmurki wszędzie.
W wielkopańskim stylu dumnie sobie krążą.
Te dostojne ptaki na wieki się wiążą.
Nawet łabędzie, mój miły,
Mą tajemnicę odkryły.

Gdy miłości nutka w twoim sercu drga,
Czego ono szuka, powiedz, za czym gna?

Na gałązce bzu szary słowik siadł,
Rozkwilił się smętnie i w zadumę wpadł,
Westchnąwszy głęboko musnął biały kwiat
Uroniwszy łezkę odleciał hen w świat.

Tęsknię z westchnieniem
Za twym spojrzeniem.
Wspominam mile
Te cudowne chwile.

—————————————

Ciemna noc nadeszła z pękiem błogich snów,
Pod osłoną nocy śnię o tobie znów.
Srebrny sierp księżyca musnął moją twarz,
Morfeusza oko zatrzymało czas.
Nagle jakiś podmuch miły,
dotyk ciepły, taki tkliwy.

Kto kocha, ten często o miłości śni,
Błogo marzyć będę do końca mych dni.

Ktoś mocno w ramiona tuli mnie.
Serce moje do ciebie lgnie.
Tańczę szczęściem odurzona
Całą noc w twoich ramionach.

Tęsknię z westchnieniem
Za twym spojrzeniem.
Wspominam mile
Te cudowne chwile.