Twoje Wiersze - Nad horyzontem

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

17 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

poezja.tanczy

2024-12-27

Bo co latać, nie przeszkadza
to odfrunąć, ta uwaga

Wszystkiego dobrego!
M.

Izka1^(*)

2024-12-19

Carpe diem. Pozdrawiam z podobaniem

Larisa

2024-12-19

Śliczna liryka!
Tęskna... melancholijna.
6/5.
Serdecznie pozdrawiam

Moona@

2024-12-18

Pięknie!
Rozstania nie są łatwe. Ale zawsze jest coś po...
Pozdrawiam :)

Mitylene

2024-12-19

Dzięki :)

JoViSkA

2024-12-18

Przeurocze wersy :)
Pozdrawiam serdecznie :)

Mitylene

2024-12-19

Dziękuję:)

sisy89

2024-12-18

Piękny i nastrojowy wiersz, melancholijnie smutny, jak lubię :)
Pozdrawiam serdecznie:)

Mitylene

2024-12-18

Dziękuję Sisy🍀

Motylek78

2024-12-18

pięknie ostatnie spojrzenia na zakończenie
pozostają marzenia do przytulania
Pozdrawiam serdecznie 🦋

Mitylene

2024-12-18

Tak, marzenia trzeba przytulać. Pozdrawiam Motylku🍀

NO1R^(*)

2024-12-18

Pofrunęłaś w przestworza melancholią i wspomnieniami. Byle nie za wysoko ;)

Mitylene

2024-12-18

Pofrunęłam, pofrunęłam- tak się czasami zdarza Krzysiu. 😉Pozdrowienia przesyłam!

ajw

2024-12-18

Wiersz owiany czułym smutkiem w bardzo subtelny sposób. Jeśli mogę tylko małą uwagę od siebie, to zmieniłabym szyk przedostatniej strofy, żeby nie zaczynała się od przyimka - trzy ostatnie tak się zaczynają: na, nad, z. Ja bym napisała:

taniec mew nad horyzontem
malował spiesznie granat nieba

Oddzielisz wtedy te strofy jedną, która nie zaczyna się przyimkiem, a przy okazji zlikwidujesz ten długi wers, który wystaje z całości :)
Poza tym miód-malina!

Mitylene

2024-12-18

Dzięki za wskazówki, które cenię:) Pozdrowionka🙂

Marek Żak

2024-12-18

Francuzi mówią, że rozstanie, to jak małe umieranie. Ładnie to opisałaś. Pozdrawiam serdecznie.

Mitylene

2024-12-18

Dziękuję za ciekawą refleksje. Pozdrawiam serdecznie🍀

Lenia

2024-12-18

Śliczny, tęskny wiersz:):) miłego:)

Mitylene

2024-12-18

Dziękuję🍀

klaks

2024-12-18

Bardzo piękny wiersz. Puenta cudowna:)
Pozdrawiam serdecznie 6/5

Mitylene

2024-12-18

Dziękuję i również pozdrawiam🍀

sturecki

2024-12-18

Wiersz to melancholijny obraz rozstania, gdzie każdy element natury – wiatr, piasek, fale – staje się świadkiem ulotnych chwil i pragnień. Mewy i horyzont zdają się symbolem nieuchwytności marzeń, które odfruwają, pozostawiając tylko ślady na piasku. Czy warto wędrować ku nieznanemu, wiedząc, że wspomnienia zostaną jedyną pamiątką? Może właśnie w tej ulotności tkwi piękno podróży i życia.

sturecki

2024-12-18

Masz rację – czasem, gdy wszystkie znane ścieżki zawiodą, to wędrówka w nieznane może stać się najlepszym wyborem. Odwaga w takich chwilach to klucz do odkrywania nowych możliwości. Dziękuję za docenienie komentarza i refleksję.

Mitylene

2024-12-18

Jak wszystkie inne drogi zawidły, to może warto wędrować odważnie w nieznane? Dziękuję za piękny komentarz trafnie interpretujący wiersz. Pozdrawiam serdecznie!