Ładunek wrażenia tu najważniejszy, pozdrawiam serdecznie.

Szczerze, nie wiem czemu? Ale po kilkukrotnym przeczytaniu tekstu mnożyły się obrazy, a nakładające się na siebie w końcu dały myśl, jaką się podzielę.
'w ćwierci framugi' - głęboka fraza i
'Możliwości-ego' - jako dopełnienie!
Pokazują choćby dzisiejsze badania, do których zaproszono młodych ludzi (przedział wiekowy dotyczy ćwierci wieku), w celu diagnozy opierającej swoje działania na postawie testu, w jakim wybrani z pokolenia mieli nie używać smartfonów przez dłuższy czas. Dopełnieniem stał się wynik, w którym większości odczuwającej stres i poczucie bezradności wskazał moment. Dotarł i obudził co niektórych odpowiedzią: kim byli i co chcą z tym kryzysem zrobić, aby bardziej nie zagłębiać się w poczucie jego macków i bez przejść do ostatniego cyklu życia, w jakim każde istnienie wie, po co żyje i jaką funkcję pełni! Dorosłość jako punkt zwrotny w życiu człowieka skrywa nieco ego, podczas gdy druga strona cały czas coś podpowiada

Wiersz jest bardzo dobry!
Pozdrawiam cię

Wersy wypełnione olbrzymim ładunkiem wrażenia.
Ten wers mi jakoś szczególnie wpadł:

"coś większego testuje sprawność sideł"
Serdeczności dla Ciebie

One tną jak nie wiem co.

Głowa napchana wierszowaniem symbolizującym różnorodność doznań 🙂❤️

Wymiękłam. Chyba moje możliwości percepcji nie nadążają za Twoimi ;) Ni chu chu nie wiem o co kaman.

Nie jest łatwo dokopać się do sensu tego wiersza.
"Wnyki pajęczary" i "sideł" = zasadzki i pułapki w życiu,
rzuty kością ("rzut poniżej 5 na k100") = element losowości, przypadek,
"Możliwości - ego w tkance" = rozważania nad samoświadomością,
"Prawa oraz ślepia w dopasowanej konfiguracji tożsame z bio" = biologiczna natura.
Wiersz może być zatem próbą uchwycenia skomplikowanych mechanizmów życia, instynktu i przypadkowości, które rządzą zarówno światem przyrody, jak i ludzką egzystencją.