Dziękuję, że zajrzałeś..

Tak, prawda w głównej roli.

Dziękuję, że napisałeś aż tyle.

Z wzajemnością :)

O, tak!

To prawda, jesteśmy różni, dlatego jakże często błędnie interpretujemy intencje innych. Temat rzeka :-)).

I przede wszystkim zobacz w nich dobro, nawet to, którego z pozoru nie widać..

I ja pozdrawiam serdecznie.

Jutro jest rocznica odejścia Mamy, stąd taka tematyka..

Dokładnie tak, dlatego "spieszmy się kochać ludzi.."

Również jestem matką, niestety nie ma przepisu na bycie tą idealną..

Wybaczanie to podstawa. I robimy to głównie dla siebie. Mama mi zawsze powtarzała, ze zbyt łatwo wybaczam.. Tak naprawdę nie miałam czego Mamie wybaczać, to były raczej głupie żale o czas, którego dawała mi za mało, bo była cholernie obowiązkowa.

O to takie spotkanie powiem szczerze, że napawa optymizmem, to może to jest recepta na długowieczność
ten koniaczek i fajeczka:))
Wiesz, co do trunku, to się nie dziwię,
bo wiem, że pomaga np. na ból głowy, kiedyś
lata temu jak moja dobra koleżanka często
miało koniaczek u siebie/nie żeby tak bardzo lubiła, a ludzie lubili jej go wręczać. mniejsza z tym/ to mnie częstowała lampką i faktycznie, jeśli był ból głowy, to znikał, choć ja za bardzo nie przepadam za mocnymi trunkami, ale sporadycznie się zdarzało, teraz to już zupełnie stronię,
ze względów sercowych, ale z tą fajeczką to nie wiem, bo jednak płuca chyba zbytnio na tym korzystają...
No ale skoro Jej służy, to ok.
Tak poza tym widząc taką osobę, możemy rzec życie zaczyna się po 90 tce :))
Dobrze, by było, ja tam jestem za, tylko, żeby być w formie:)

Ja spotkałam w Ustce w kawiarni na końcu promenady (parę ładnych lat temu) panią 97 lat w świetnej formie, która przychodziła dzień w dzień na kieliszek koniaczku i fajeczkę ;)) Pogadałyśmy sobie w czasie spotkania i powiedziała mi, ze to jej codzienny rytuał od kiedy skończyła 90 tkę.

Dziękuję :)