X
Jedwab
biały (bez rymów)
2023-01-05 00:01
Debiut
Czym jest wobec świata nieprzewidywalna ulotność i kruchość kropli deszczu?
Jej przezroczystość,
jej samotność w jedności z tłumem?
Kroplą deszczu jest człowiek.
Przeszywająca ulewa definiuje jego opustoszałe ciało,
duszę odciętą linią żalu, linią lęku od społeczności tłumów.
Trudność egzystencji cechuje ulewny deszcz unikalnością.
Czy pożądasz ludzkiej unikalności?
Czy zdoła twe serce chłodne, pokochać człowieka indywidualnego?
Dotknij ludzkiej, nieużytecznej dłoni, spróchniałych kości jak jedwabnego prześcieradła. Homo sapiens – jednostka cierpiąca, piękno niechcianego człowieczeństwa, odbija się smugą cienia w twych błękitnych oczach.
Jej przezroczystość,
jej samotność w jedności z tłumem?
Kroplą deszczu jest człowiek.
Przeszywająca ulewa definiuje jego opustoszałe ciało,
duszę odciętą linią żalu, linią lęku od społeczności tłumów.
Trudność egzystencji cechuje ulewny deszcz unikalnością.
Czy pożądasz ludzkiej unikalności?
Czy zdoła twe serce chłodne, pokochać człowieka indywidualnego?
Dotknij ludzkiej, nieużytecznej dłoni, spróchniałych kości jak jedwabnego prześcieradła. Homo sapiens – jednostka cierpiąca, piękno niechcianego człowieczeństwa, odbija się smugą cienia w twych błękitnych oczach.
![[ GALBA ]<sup>(*)</sup>](/imagethumb,UjFENnU2KTNmOFY0QDQ4OUc4LjU.jpg,icons,150x150)