X
Droga miłości i ścieżka cienia
biały (bez rymów)
2020-02-29 17:13
Debiut
kropla słońca
gra radością w zielonym tataraku
jarzębina błyszczy ulubioną czerwienią
przypomina płomień miłości
na wietrze kołyszą się słoneczniki
wróble wtulają się w brązowe kapelusze
rozplątały mi się warkocze, uciekła z nich wstążka
biegam po łące wczorajszego słońca
szukając drogi miłości
nie jest prosto ją odnaleźć w cienistym gąszczu łez
szukam dalej!
cała jestem pod opieką drzew i kwiatów
nade mną wisi błękitny parasol
ptak rozkłada skrzydła
wzbija się coraz wyżej i wyżej
przywołuję go myślami
oświetlam światłem moich oczu
miłość to najkrótsza i najbardziej niebezpieczna droga
pokryta cierniami strat i wyrzeczeń
jednak tylko na niej rosną róże spełnienia
zasmucone niebo idzie w moją stronę
wskazując obłokiem właściwy kierunek
gra radością w zielonym tataraku
jarzębina błyszczy ulubioną czerwienią
przypomina płomień miłości
na wietrze kołyszą się słoneczniki
wróble wtulają się w brązowe kapelusze
rozplątały mi się warkocze, uciekła z nich wstążka
biegam po łące wczorajszego słońca
szukając drogi miłości
nie jest prosto ją odnaleźć w cienistym gąszczu łez
szukam dalej!
cała jestem pod opieką drzew i kwiatów
nade mną wisi błękitny parasol
ptak rozkłada skrzydła
wzbija się coraz wyżej i wyżej
przywołuję go myślami
oświetlam światłem moich oczu
miłość to najkrótsza i najbardziej niebezpieczna droga
pokryta cierniami strat i wyrzeczeń
jednak tylko na niej rosną róże spełnienia
zasmucone niebo idzie w moją stronę
wskazując obłokiem właściwy kierunek
Ocena wiersza
Wiersz został oceniony
1 raz
Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
Vaervari
2020-03-23
Wspomniana melancholia dodaje dziełu głębi. "Łąka wczorajszego słońca" - tchnie nostalgią i świadomością nieodwracalnej straty, wszak żadna z sekund się nie powtórzy. "Błękitny parasol" - proste, a jednak zastanawiające. Parasol można różnie ustawić... Skłaniasz do rozmyślań.
Mitylene
2020-02-29
Metafory tworzą tutaj baśniowy klimat. Podoba mi się personifikacja przyrody:"kropla słońca gra", " zasmucone niebo "itd. Ten wiersz przeniósł mnie na niesamowite, skąpane w słońcu łono natury...gdzie przyroda ożywa i współgra z uczuciami podmiotu lirycznego. Piękny wiersz z nutką melancholii...Pozdrawiam:)
Autor poleca
Inne wiersze z tej samej kategorii
Inne wiersze tego autora
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności