Twoje Wiersze - ukruszę kawałek z duszy by nakarmić siebie

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

4 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Phil Insomnia

2022-01-21

Można spróbować od siebie uciec, jednak te ścieżki są tak skonstruowane, że prędzej czy później wracamy do siebie samego. Prawie jak labirynt. Pozdrawiam serdecznie :)

naskraju*^(*)

2022-01-21

Bo tak naprawdę to nie można na zawsze uciec od siebie. Jednak warto od czasu do czasu porozmawiać ze sobą.
Pozdrawiam

Maba^(*)

2022-01-18

Kruszymy się... od samego początku...

Pozdrawiam z gwiazdkami.

naskraju*^(*)

2022-01-18

Powoli, ale systematycznie :))

Pozdrawiam

Nata Sza

2022-01-17

Piękny wiersz, nasączony żywą poezją.
"migdałowa smutność" - wspaniałe zestawienie słów
Po mistrzowsku kruszysz kawałek duszy.
Pozdrawiam :)

naskraju*^(*)

2022-01-18

Dzięki za żywą poezję i za twoje okruchy duszy.

Pozdrawiam

Mada44

2022-01-17

Każda myśl zastanowienia wiele nam daje. Pozdrawiam

Coffee_81^(*)

2022-01-17

Piękne wersy o podróży zaułkami własnej duszy....
Wracamy z niej nieraz z nowymi myślami, uczuciami, planami; wracamy spokojniejsze, pewniejsze siebie, zdecydowane na nowe kroki.....
Podoba mi się również wersja tej ciszy, o której piszesz :))
Z zachwytem przesyłam gwiazdki i pozdrawiam ciepło - na przekór tym potwornościom za oknem :P

naskraju*^(*)

2022-01-17

I chyba wszyscy tak mamy, znikać i pojawiać się z nowymi skrzydłami. Ci co nie znają siebie są pewnie inaczej szczęśliwi.

Pozdrawiam

Waldi1

2022-01-17

nigdy nie próbowałem ucieczki od siebie ... bo i po co zawsze staram się iść drogą przez siebie wyznaczoną i dobrze na tym wychodzę ... do wielu spraw i ludzi podchodzę z dystansem ... bo udawali przyjaciół gdy byłem im potrzebny ...więc ich od siebie osunąłem ...ale jak jest potrzeba to i tak im pomogę ... nie potrzebując od nich łaski ... i mówię to co chcę powiedzieć a nie to co chcieliby usłyszeć ...to dobra zasada w życiu ...ale to moje zdanie ...a wiersz ak zawsze bardzo dobry ...

naskraju*^(*)

2022-01-17

Każdy poniekąd ma swoją drogę i tak samo dobrą. Dobrze, że te drogi są inne. Inaczej dochodziłoby do kolizji. Tutaj nie ucieczka, tylko odejście na chwilę, by powrócić z radością.

Pozdrawiam

Marek Żak

2022-01-17

Spojrzenie z dystansu na samego siebie - bezcenne. Pozdrawiam

naskraju*^(*)

2022-01-17

I chyba rzadko potrafimy to zrobić. Zawsze mamy z tamtym konflikt.

Serdecznie pozdrawiam

sisy89

2022-01-17

Czasem uciekamy od samych siebie, żeby mieć bardziej obiektywne spojrzenie na wszystko. Dobrze jest mieć kogoś/coś co pozwoli sprowadzić nas z powrotem...
Pozdrawiam serdecznie :)

naskraju*^(*)

2022-01-17

Można sprowadzić się ze sobą, ale warto skorzystać z pomocy bliskiej osoby. Jednak takie wgłębienie się w sobie od czasu, do czasu jest potrzebne.

Pozdrawiam

Baba-Goga

2022-01-17

Są dwa odejścia w twoim wierszu - jedno ma szansę powrotu, drugie - nie w tym świecie.
Dobrze jest mieć coś lub kogoś, kto nam zapali lampę. Można samej sobie ją zapalić i liczyć, że jej światło nas przyprowadzi. Ale taka samowystarczalność skazuje przeważnie na samotność.
Zamyśliłam się.
Pozdrawiam :)

naskraju*^(*)

2022-01-17

Pewnie jesteśmy tak skonstruowani na odejścia i powroty... Od siebie i do siebie. Bycie w jednej pozycji bywa męczące. Jednak nieraz wybieramy nieprzemyślane decyzje na zmianę. Dlatego trzeba ponownie powrócić do siebie... I wcale to, nie oznacza samotności. Niektóre problemy musimy rozwiązywać same.

Dobrego poniedziałku!