X

Logowanie



Zapomiałaś/eś hasła? Przejdź do procedury resetującej.

gorzkie gody

Wiersz Miesiąca 0
biały (bez rymów)
2024-01-08 09:17
Poprawiony wiersz z początków mojej pisaniny. Przypomniał mi o nim dzisiejszy wiersz Iwony o nieco słodszym tytule:)
Tytuł zaczerpnięty z filmu Romana Polańskiego, którego dziełem w młodości byłem zafascynowany.
przed burzą w lesie nie ma ciszy
ptaki śpiewają najgłośniej
zanim nagle otoczy je półmrok

z pierwszymi kroplami deszczu
milkną a cała zieleń zastyga
w nieważkim powietrzu

to już blisko
za trzema czaszkami bydlęcego truchła
ułożonych jedna na drugiej
jak rzeźba porośnięta mchem
czas na gorzkie gody

czarny dzięcioł odmieniec
przemawia sobie znanym szyfrem
ostry sztylet dziobu
rozrywa szybkimi ciosami
brunatną korę pięknej sosny
jej skóra opada płatami na ściółkę
z żywicznych soków wyjada larwy

pragnie ją wyleczyć
połączyć w symbiozie
chorej miłości
autor

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony
13 razy
Treść

6
5
5
8
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0
Warsztat

6
6
5
7
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.





Komentarze

Kolor wiersza: zielony


Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.


naskraju*<sup>(*)</sup>
naskraju*(*)
2024-01-12
Ptaki w klatce jak motyle przyszpilone do deski, nie odlecą. Tak już jest, że przez ból leczymy corganizmy z choroby. Równowaga w naturze jest jakby plastrem na życie.
Piękna muza śpiewana meskim głosem inaczej jest odbierana niż przez przez Kajah. Tam ona zamknięta, tutaj on zamyka. Gorzko, gorzko wołamy, pijąc toast weselny...

Pozdrawiam sympatycznie



Michał<sup>(*)</sup>
2024-01-13
Dziękuję Ulu:) Tak równowaga w naturze jest zawsze.
spośród wszystkich gatunków
jeden wciąż zawodzi
siebie samego
człowiek

Pozwolę sobie podziękować Wszystkim za miłe komentarze pod wierszem, który przyznam się, że miałem usunąć. Dziękuję za przeczytanie. Pozdrawiam serdecznie:)

rafal_sulikowski<sup>(*)</sup>
Bogactwo słownictwa. Grubo. Świetnie. Widzi się te obrazy ukryte za słowami. Wyrabiają i wyostrzają wyobraźnię...

Elżbieta
Elżbieta
2024-01-08
Świetny wiersz!, jesteś niezrównany w tematyce natury i refleksjach często zawartych w puentach odnoszących się do różnych przejawów życia! Takich wierszy mi brakowało, przeczytałam, Twoją odpowiedź pod wczorajszym wierszem i rozumiem Ciebie, że przychodzi moment, kiedy, trzeba dać sobie wytchnienie, ale wierzę, że nie będzie zbyt długi!
5/6
Wszystkiego dobrego, Michale:))⭐

ajw
ajw
2024-01-08
Spodobał mi się ten wiersz. Jest taki nieoczywisty. Niby piszesz o przyrodzie o chorej miłości, łączącej piękną sosnę z dzięciołem, ale czyż nie ma takich związków wśród ludzi, gdy on lub ona leczą partnera, robiąc mu dziurę w sercu? Świetny. Ode mnie masz maxa.

Waldi1
Waldi1
2024-01-08
Piękny wiersz ... Pozdrawiam serdecznie ...

Noir<sup>(*)</sup>
Noir(*)
2024-01-08
Ciekawy kadr z naturalizmem w tle.

Larisa
Larisa
2024-01-08
Świetny, mocny wiersz!
Miłość czasami prowadzi na drogę przepaści.
Metaforycznie o zawiłościach ludzkich namiętności.
Serdecznie pozdrawiam


Larisa
2024-01-11
Gwiazdeczki.
serdeczności

Nata Sza
Nata Sza
2024-01-08
Filmy Polańskiego to wielowymiarowe arcydzieła. Pięknie budujesz napięcie posługując się opisem natury. Wspaniale!
Pozdrawiam serdecznie:)

Maba<sup>(*)</sup>
Maba(*)
2024-01-08
Świetne są te Twoje "gorzkie krajobrazy"!

Z podziwem pozdrawiam.

Kropla47
Kropla47
2024-01-08
Świetny wiersz, ale u Ciebie to norma:) Miłego dnia Michale;))

bez definicji
bez definicji
2024-01-08
Ciekawie ująłeś tematykę filmu wierszem. Lubię filmy Polańskiego, ponieważ zawsze zostawia domysły dla widza. Nigdy nie kierunkuje, co wymaga samodzielnego myślenia i analizy. "Gorzkie gody", "Pianista". "Autor widmo" - jedne z moich ulubionych tego reżysera.
Co do wiersza, to w jakiejś części oddaje rutynę cielesności, ale i tak szuka się bliskości psychicznej, tęsknoty, powrotu do chwili kiedy pożądanie mieszało się z miłością, tak druga zbyt wątła z czasem zanikła... Ale szanse są zawsze...
Pozdrawiam Michale - Gocha 🩰

Galba c.<sup>(*)</sup>
Galba c.(*)
2024-01-08
Dzięcioł w pewnym sensie leczy lecz dziury pozostają w drzewie i tak samo pozostają skazy na sercu po miłości wskrzeszanej na siłę...
Świetnie napisane Michale jak to u Ciebie...
Pozdrówki 👍⭐

Lenia
Lenia
2024-01-08
Kocham las i pięknie go odmalowałeś, ale jest w tym wierszu drugie dno i stąd te gorzkie gody...miłego:):)


Autor poleca


Autor na ten moment nie promuje wierszy
Pokaż mniej


X

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

X

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji

 

x
Polityka plików cookies

Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.

Klauzula Informacyjna

Szanowni Użytkownicy

Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).

W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.

O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.

Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.

Czytaj treść polityki prywatności