Mówię wam z oblężonej twierdzy
kiedy chwieją się posady naszych domów
wymachuję potężną flagą rozpaczy
zbliżają się wojska- jest ich 100 milionów.

A wy śpicie moi przyjaciele, otuleni w potulne koce
nie zdając sobie sprawy z tego jak wielkie są wasze niemoce
jak wielka was czeka za to kara
nie dotrwacie do rana.

Już się zbliżają do wrót naszego miasta
już łopoczą żelaznymi hufcami
wydają przerażające okrzyki żądnych krwi zwycięzców
a wy dalej smacznie śpicie w waszym miejscu

Co jest w stanie przebudzić was z tego letargu?
Nie obudzicie się nawet wtedy kiedy ktoś podetnie wam gardło
nie zdążycie nawet jęknąć, kiedy wróg zabierze wasze córki
teraz zaśniecie już na wieczność, a oprawcom będzie już z górki.

A kiedy wicher przemocy zamilknie i uderzy w ziemię swoimi klaczami
odsłoni wówczas zabitych śpiochów na ciele z kutymi ranami
i przyleci z zaświatów srebrzysta kukułka, żeby wydać oskarżenie:
"Słusznie umarli bo byli lenie
spali wtedy, kiedy należało czuwać
bo wróg przyszedł po to, żeby ich spalić
a oni przecież nie umieli fruwać".

Po cóż to zadziwiająca kukułko wypowiadasz te słowa
wszak nie widzisz, że ziemia ta jest goła
porośnięta jest jedynie nieszczęściem i zabitymi ludźmi
nie ma tutaj wody ani owocu, nikt się tutaj żadną pracą nie trudzi.

Nie szkodzi- odpowiedziała kukułka- przecież ty te słowa zapiszesz i podasz je dalej.
Dzięki nim ludzie będą mniej spali i będzie żyło się nam doskonalej.
Drogi kolego, błogi sen po obżarstwie to coś haniebnego, lecz po całym dniu wytężonej pracy- coś wyjątkowego.
Zapisz to więc: "Niech nikt długo nie śpi, ale jednocześnie niech miewa ładne sny
życie na to jest za krótkie, zbyt wiele jest do zrobienia, za mało ma dni".