Ludzie ze Stali
Nie znają łaski, ci ludzie
W okrutnych objęciach wojny,
zmagać się będą musieli
Gdzie śmierć i życie splątają się w jedność
A smutek wyryje głębokie linie na twarzy
W czasach konfliktu serce może krwawić
W twych oczach widać postrach ludzi ze stali
Wśród Chaosu są tacy, którzy powstają
Jako latarnie nadziei w rozdartym świecie
Przywdziewają zbroję odwagi i współczucia
Ich duch jest nieustępliwy,
ich determinacja jest dziełem sztuki
To oni dźwigają ciężar,
bycia świadkiem niewypowiedzianego bólu i cierpienia
A jednak idą z niezachwianą łaską
Za miłość i wolność krzyczą jasno
I tak, jet to opis cierpienia Polaków