Twoje Wiersze - *Ikona

*Ikona

biały (bez rymów)

2025-08-03 12:50

To nie była ikona
Rublowa,
na kawałku drewna
ktoś napisał swoją.

Bardzo stara
bo miejscami schodziła
pozłotka,
odsłaniając rysunek
niezwykłej piękności.

Nie skupiaj się
na tym co na górze.

Ktoś może chciał,
żebyś zobaczył to,
co on chce, byś widział.

Bo nieraz trzeba
zapomnieć, by móc
pamiętać od nowa.

I tak trudno uwierzyć
w to, co tam widzimy.
Skryty pozłocony ból,
a tu tylko słowa.

autor

Kropla47

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

7 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Kazimierz Surzyn

2025-08-07

Witaj Kaziu, bardzo wymowna, mądra refleksja, pozdrawiam ciepło.
6/5

jolka

2025-08-03

Błękitny smutek wyzłocony
jakże piękne są te ikony...
zapi cierpienia żalu nad światem
bez słów duchem bogate

LydiaDel

2025-08-03

Prawda jest skromna, nie błyszczy, nie krzyczy. Na pierwszy rzut oka niewidzialna. Często widzimy to, co sobie życzymy. Ale warto odkryć głęboka prawdę. Serdecznie pozdrawiam.

Waldi1

2025-08-03

pozdrawiam serdecznie ...

JaSnA7

2025-08-03

Piękny wiersz...
Pozdrawiam serdecznie:)
⭐️

Nata Sza

2025-08-03

Prawda pod warstwą pozłoty.
Wielowymiarowo i ponadczasowo.
Pozdrawiam serdecznie:)

sturecki

2025-08-03

Myślę, że nie o świętość w tym wierszu chodzi, tylko o to, co pod spodem – pod złotkiem, pod warstwą „co wypada widzieć”. Bo prawda często nie błyszczy – łuszczy się, pęka i boli, ale właśnie wtedy mówi najwięcej … jeśli tylko nie zatrzymamy się na samej powierzchni.
6/5