Oj Marku Marku. A gdzie nauka że miłość trzeba pielęgnować, dbać o nią, zabiegać, starać się... i po prostu kochać. A tutaj mamy wróżenie z fusów ;) Tak poza tym forma wiersza przyjazna dla Czytelnika. Jednak śledząc Twoją poezję, a oceniam ją wysoko, odnoszę wrażenie że nie wierzysz w Kobiety. Próbujesz usystematyzować wszystko w psychologicznym algorytmie. To ma sens bo daje spokój. Ale jak wiesz emocje często nie poddają się logice. Mało tego, Kobiety bardzo różnie zachowują się z wiekiem, na wiele spraw patrzą inaczej, to sugeruje że algorytm działa ale w pewnym wąskim zakresie. Pamiętaj że i nawet tutaj są wyjątki, część Kobiet jest z odzysku, mają dzieci a to dużo zmienia w ich akceptacji, podejściu i wyborze. A jak jest dwójka dzieci lub więcej sytuacja wręcz się odwraca i to mężczyzna w algorytmie jest górą. A wracając do wiersza, bohater wziął ślub czy uciekł z przed ołtarza? :P Pozdrawiam!