Wodziła palcem po moich nagich plecach szukając "wspomnień".
To było na swój sposób miłe, jej palec był drobny i delikatny, a linie które rysowała wzbudzały leciutki dreszcz.

- A ta? Zapytała.

- Nie pamiętam imienia. A może po prostu... nie chcę pamiętać.

- Nie pytałam o imię. Pytam czy kochałeś?

- A jak myślisz? Odparłem.

- Myślę, że tak, sądząc po znaku, który pozostawiła.

Jej palec zaczął wędrować dalej po mojej skórze.
-
SSSSSsssy. Syknąłem jak dziki kot.

- Świeża rana. Powiedziała cicho. Jeszcze nawet się nie wygoiła.

- ...

- Przepraszam.

- Za co?

- Za to, że Cię naraziłam. Ale... bardzo chciałam wiedzieć, by lepiej zrozumieć.

- ...

- Z nami będzie inaczej. Powiedziała z namaszczeniem w głosie. - Obiecuję!

- Myślisz, że możesz obiecać? Zapytałem z uśmiechem.

- Tak! Każdy ma swoje tajemnice. A ta jest jedną z nich.