Twoje Wiersze - Bal na oddziale zamkniętym

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

4 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Czasem

2024-03-25

Da się poczuć ten szpital... Dobry wiersz bardzo

Lenia

2023-11-29

Przejmująco, choć napisane w jakiś niby obojętny sposób:):) pozdrawiam serdecznie:)

Prostaczek

2023-11-29

Cóż. Dzień, jak codzień.
Dzięki za odwiedziny i pozdrawiam.

Elżbieta

2023-11-28

Przeczytałam, Twoją odpowiedź dla Gosi... poruszył mnie bardzo, wiersz... myślałam, że to tylko przejmujący, świetnie napisany utwór...
...
Serdecznie Ciebie pozdrawiam!!!

Elżbieta

2023-11-29

Hej!... wybacz, ale mam problem pisania Prostaczku, w myślach nazywam Ciebie, Profesorem..., chyba wyczułeś moje napięcie, a może jakimś cudem odczytałeś fragment mojego komentarza, który wcześniej usunęłam. Dziękuję, że naprowadziłeś mnie na właściwy tor myślenia!
Serdecznie pozdrawiam, trzymaj się:)☀️

Prostaczek

2023-11-29

Cześć Elu. Przede wszystkim muszę Ci napisać, że pobyt w takim miejscu, nie jest niczym przerażającym. To nie książka, czy film. ( Nie ma tu siostry Ratched🤣). Są tu nawet osoby (myślę, że mają cechy autorytarne), którym tu dobrze. To trochę takie przejście, odwołując się do Dwóch koncepcji wolności Izaaka Berlina, ze świata z przewagą wolności pozytywnej, do świata przewagi wolności negatywnej. Znika napięcie związane z odpowiedzialnością. Poza tym taka redukcja rzeczywistości do minimum, jest świetną nauką. Lekcja pokory i skromności. Docenienie wartości ludzi będących obok. Obłuda i pycha prawie tu nie występują.
Dzięki za poczytanie i dobre słowo. Pozdrawiam zimowo.

bez definicji

2023-11-28

Drogi Prostaczku! Wiersz mnie ściął z nóg. Te szpitalne pastele wypełniające czarną codzienną rzeczywistość są niebywałe za sprawką kolorowej kolacji. I tak sobie myślę, że gdyby zwyczajne, ludzkie życie było znośne dla przeciętnej psychiki wrażliwca, dałoby się w sumie żyć bez tańca wzdłuż korytarza.
Pozdrawiam Cię bardzo ciepło i trzymaj się mocno!!!

bez definicji

2023-11-29

Tak sobie wyobrażałam, co zawarłeś w wierszu. Wiesz, trzymam za Ciebie mocno kciuki, i życzę Ci szybkiego powrotu do formy!🍀🍀🍀

Prostaczek

2023-11-28

Cześć Gosiu. Wiersz jest dość hermetyczny, więc dopowiem. Na takim oddziale, panuje spory rygor, a dzien kończy się kolejką czubków, stojących grzecznie po swój przydział tabletek. Stoją one w przezroczystych, plastikowych kieliszkach, podpisane nazwiskami pacjentów. Każdy podchodzi po kolei, podaje nazwisko i dostaje od pielęgniarki swój kieliszek. Połyka. Popija i pokazuje otwartą buzię, zeby siostrzyczka sprawdziła, czy wsxystko połknięte. Ten widok jest zabawny i uroczy. Można się wzruszyć, jak prozą Hrabala.