Twoje Wiersze - koszyczek ze święconką nadziei...

koszyczek ze święconką nadziei...

biały (bez rymów)

2022-04-16 08:36

Nie ma go tu, bo wstał z martwych, jak powiedział; chodźcie, zobaczcie miejsce, gdzie leżał.
(Mat 28,6)

każda wiosna jest jedyną wiosną
wiecznym zdumieniem
strzelają złotem mniszki i żonkile
turkusieją modre oczka
w szmaragdowych powiekach
a doliny stroszą liliowe kotyliony
na pierwszy taniec z wiosną
pod niebem pełnym stalowych kosów

***
w domach z betonu nie ma bijących serc
a oczy stają się podobne do dwojga zamarzłych okien
nie wypatrzą słońca matki swoich dzieci
a dzieci nie doczekają oddechu ojca
drzwi zamknij zetnij drzewo
i idź walczyć za syna nienarodzonego

***
wyszły kobiety z ciemnych ścian
zagrzebują łzy i niezapomnienie
wierzą w Zmartwychwstanie…

Spokoju i zadumania życzę Wam i Waszym Bliskim

autor

naskraju*^(*)

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

3 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Anielska Łza

2022-04-18

Nie wszyscy mają Święta... Bardzo wzruszający wiersz... Pozdrawiam cieplutko :)

naskraju*^(*)

2022-04-22

Niestety, nie wszyscy. Dziękuję i pozdrawiam

Annna2

2022-04-17

Piękny.

naskraju*^(*)

2022-04-22

Nadzieja też bywa piękna

Dobrego dnia

Urszula Ganc

2022-04-17

Głębokie i piękne. Jak zwykle u Ciebie. Usiadło na sercu kamieniem bezradności... bo wszystko co mam, to tylko tę nadzieję... Serdeczności.

naskraju*^(*)

2022-04-22

Dziękuję za kamień i nadzieję.
Serdecznie pozdrawiam

sisy89

2022-04-17

Piękny wiersz, na czasie. Trudne mamy czasy, niech nadzieja narodzi się na nowo...
Zdrowych, spokojnych Świąt :)

naskraju*^(*)

2022-04-22

Dziękuję za refleksję.
Miłego dnia

samisen

2022-04-16

Przyroda odradza się w swojej naturze…. suchą trawę można spalić i odrośnie po deszczu zielona jak zawsze. Człowiek wypalony nie podniesie się jak Feniks z popiołów i nie przedłuży ludzkiego gatunku. Matczyny instynkt do życia przenika z tego pięknego wiersza
Oby to odrodzenie przyniosło wszystkim ukojenie
i przyczyniło się do pokoju na świecie
Spokoju i miłości na tę radość
ponownego zmartwychwstania
w trudnych dla nas
czasach