Turyści z garściami młodości
bogatej w grosze ze szczęścia,
prosto z kieszeni przypadku
ruszyliśmy trzymając się
w objęciach.

Wybraliśmy przedział naszej przyjaźni.

Mówiłaś, że ci bezpiecznie
polegać na tych ramionach
a twoje łagodziły ciepłem
kojącym dla naszych dłoni
splecionych.

Oddałem jak mogłem w podzięce.

Poza wyborami odniesień
punktów postoju na moment
przystanków z kinowych siedzeń
nie było więcej przed nami
trudów z wyborem.

Pozornie proste codzienne decyzje.

Szarości betonu i pruska cegła
zmieszane w obrazy śladów
za oknami wspomnień z podróży
gdzie widać te kroki tak różne
bez drogowskazu.

Odbite na każdym z osobna.

Pomyliłem peron czy kierunek
i tobie było to nie obce,
zbyt często w takim momencie
zazwyczaj gubiliśmy siebie
jak nasze słońce.

Kupiłem nam wszystkie bilety.

Pociąg nie zmierza po torach
bo któreś z nas wyskoczyło
zanim trafiliśmy w ścianę
naszymi błędami
okrytą.

Zawiodła mnie pamięć następcza.

Zostałem sam w głuchym lesie
i idę prosto przed siebie,
spojrzenie za plecy boli
złamaniem otwartym nad moim
żywym bijącym sercem.

Nie widzę nic więcej.

X.