Twoje Wiersze - przemieszczenia

przemieszczenia

wolny

2023-01-22 03:57

wiecznemu przemijaniu można nadać sens
inkarnując się niezobowiązująco
w nieznaczności - tak przetrwać

do właściwej misji zmieniającej plan ziemi
oddania co trwale przekształca
tęsknotę w wyczekiwanie

ciebie we wszelkich przejawach
barwach zapachach refleksach

od ust we wnętrzu róży po boską
kobietę w ramionach

autor

Pasjans

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

8 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

klaks

2024-01-02

Piękny wiersz
Pozdrawiam serdecznie

ajw

2023-03-26

Podobno tęsknota to bliskość w oddaleniu. I taką właśnie tęsknotę wyczuwam w Twoim wierszu. Pozdrawiam.

Wanda Kosma

2023-01-24

Znakomity wiersz.
"inkarnując się niezobowiązująco
w nieznaczności - tak przetrwać" - zachwyt i oczekiwanie...
Pozdrawiam Cię ciepło i serdecznie, Karolu :)

sisy89

2023-01-23

Sens ponoć jest we wszystkim. Świetny wiersz, jak zawsze tutaj :)
Pozdrawiam serdecznie :)

Bajaga

2023-01-22

"od ust we wnętrzu róży po boską
kobietę w ramionach".
To jest piękne tak jak piękna jest miłość. Jest wszystkim bez niej świat jest ubogi. Pozdrawiam

Jasin^(*)

2023-01-22

Sensu tu sporo, trza się nieźle wymóżdżyć.

Pasjans

2023-01-22

A to komplement - nawet nie sądziłem :-) Dzięki wielkie, ukłony i pozdrowienia :-)

Kornel Passer

2023-01-22

Z faktu, że ktoś poszukuje sensu wiecznego w duchowości przekraczającej ten materialny świat, nie wynika w żaden sposób , że mniej intensywniej doznaje z tego powodu tego świata w jego wszelakich, szczegółowych i drobiazgowych aspektach, w miłości, poezji, kosmosie, poszczególnych chwilach istnienia ... Pozdrawiam serdecznie.

Pasjans

2023-01-22

Żywię osobiste przekonanie, że miłość należy do sensu wiecznego w duchowości niematerialnej :-) A najpiękniejszą metafizyką może być kobieta :-) Dzięki za komentarz. Kłaniam się nisko i pozdrawiam serdecznie :-)