Skłócony porządek szarego życia
czy chaos jako jego naturalna część?
Moment przed i moment za to wszystko
a połączone łańcuchem potrafi łudzić,
że układamy kolejne kadry kliszy.

Wiara w przyczyny i skutki kończy się
poza newtonem, percepcja czasu jest oparta
na iluzji z ekranu ze skalą ruchu planety.
Ukrywamy ten nieład między książkami,
z których wyczytamy, jak wygląda nasz ład,
obawiając się, że zegar to wszystko co mamy.

Połączone molekuły z daleka są proste,
im bliżej tym bardziej przyprawiają dreszczy
przez swoje nieregularne skomplikowanie.
Dlaczego udajemy, że potrafimy sprostać
procesom, których poznawania nie ma końca?

Głupiec uwierzy, że ma nad tym kontrolę,
ignorancja prowadzi do smutnego momentu
za który zapłacą mądrzejsi od niego.
Naiwnością jest porządkowanie zmiennych,
które w ryzach trzyma tylko świat zewnętrzny
spoza spektrum naszych ludzkich błędów.

Bliżej temu do kalejdoskopu bycia,
co na chwilę utrzymuje świata pozór,
w naszych oczach,
żeby nikt tu nie zwariował.

X.