Twoje Wiersze - Żywa skamielina

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

7 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Maba^(*)

ponad dwanaście godzin temu

Przejmujący.

Annna2

dzień temu

Historia jest dobrą nauczycielką- my kiepskimi uczniami bywamy.
Hetfield i jego słowa do piosenki Metaliki.
Komformizm- jak to jest- człowiek rodzi się z wiarą i chęcią- hej hej zmienię świat!
Jednak nie- bo życie i ludzie uświadamiają mu że wszystko już wcześniej zostało powiedziane.
witaj

szpiek

dzień temu

Słucham tej piosenki od 20 lat i zawsze mam ciarki na plecach, jej tekst jest dla mnie jak sesja psychoterapii

Kornel Passer

dwa dni temu

Pozostaje nadzieja, że to tylko część rzeczywistości...

LydiaDel

dwa dni temu

To prawda, ale z drugiej strony wiele dowiemy się o naszych przodkach. Od kiedy zamieszkiwali i jakie tereny, jak się odżywiali etc. Na podstawie takich eksponatów dzisiejsza kryminalistyka jest w stanie przestępców pod sąd postawić. Genetyka jako dowód jest dopuszczalna.
Nie powiedziałabym, "dla kaprysu próżnych ludzi", więcej dla nauki i dla naszego bezpieczeństwa. Mnie to nie zraża, ale fascynuje. Z popiołów nie da się nic wyczytać, więc zostały kości.
6/5 Wiersz zmusza do refleksji. Serdeczności

JaSnA7

dwa dni temu

Bardzo dobry wiersz, pełen refleksji nad człowiekiem...
Z perspektywy czasu można wszystko tak ująć.
Jednak nawet te wydobyte eksponaty dużo wnoszą do historii... Wiele można się dowiedzieć, odkryć prawdę choćby o naszym pochodzeniu...
Więc cześć eksponatom...
Pozdrawiam:)⭐️

Bożena Joanna

dwa dni temu

Czas nie ma litości. Tylko wielcy tego świata mogą liczyć na pamięć przez stulecia. My zwyczajni obrócimy się w szkielet i proch i tyle po nas pozostanie. Niewesoły wiersz, ale prawdziwy. Przypomina mi się scena z Żeromskiego.
Pozdrowienia

szpiek

dwa dni temu

Trzeba jednak pamiętać, że historię piszą zwycięzcy. Np Plutarch, rzymski historyk, delikatnie mówiąc nie był przychylny Kleopatrze opisując jej życie intymne

sturecki

dwa dni temu

Autor opowiada o tym, jak to człowiek może przejść przez życie, tracąc siebie krok po kroku, aż zostanie z niego tylko martwe świadectwo dla cudzej ciekawości. To gorzka refleksja o tym, jak łatwo nas zredukować do eksponatu – i jak rzadko mamy wpływ na własną opowieść.
6/5