X
Prolog
wolny
2024-11-27 00:03
z cyklu "Jesień"
(tak wygląda smutek)
Szaruga w zwartym szyku
rozsnuwa się między ciasnymi
uliczkami miasteczka.
Nabrzmiałym, ciężarnym chmurom
odchodzą wody.
Nabrzmiałe, ciężarne chmury
kneblują słońce.
Okna każdego domu
płaczą chmurnym stukotem.
Na ciasnych, ciemnych ulicach
mokną psy.
Jesieniawa rozkłada płachtę
na przestrzeń
pomiędzy latem
a chłodem duchów wigilijnych.
Szaruga w zwartym szyku
rozsnuwa się między ciasnymi
uliczkami miasteczka.
Nabrzmiałym, ciężarnym chmurom
odchodzą wody.
Nabrzmiałe, ciężarne chmury
kneblują słońce.
Okna każdego domu
płaczą chmurnym stukotem.
Na ciasnych, ciemnych ulicach
mokną psy.
Jesieniawa rozkłada płachtę
na przestrzeń
pomiędzy latem
a chłodem duchów wigilijnych.
