Twoje Wiersze - Mistrz i Małgorzata

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

22 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

aff^(*)

2024-10-20

Przywołałaś klimat książki. Lubię czytać takie nietypowe recenzje :)

bez definicji

2024-10-24

Serdeczności posyłam.💖

Wanda Kosma

2024-10-17

Wspaniały wiersz, czytam go od wczoraj z wielką przyjemnością. Dla mnie to wiersz o miłości i jej kosztach. Znakomicie połączyłaś motywy miłości i ognia. Dopiero, gdy damy się "spalić" możemy sięgać prawdy. Znakomicie nawiązałaś do genialnej, magicznej powieści: Małgorzata jest miłością, mistrz i Piłat chcieliby być wolnością, a kto jest prawdą i dlaczego ostatecznie prowadzi do niej droga "po omacku"? Znam odpowiedź, której udziela powieść w postaciach Wolanda i Jeszui, natomiast Twój wiersz w poincie pozostawia możliwość dowolnego dopowiedzenia "pojednania" i "po omacku". Dziękuję za wiersz i pozdrawiam ciepło :)

bez definicji

2024-10-18

Wando, jakaż radość dla mnie, że zechciałaś zajrzeć do mnie. Każdy Twój komentarz pod moim wierszem to dla mnie ogromne wyróżnienie!
Dziękuję Ci z całego serca za poświęcony czas i za to, że Jesteś!
💖💖💖💖💖

Kłaniam się nisko. Serdeczności wszelkie posyłam!

Kri^(*)

2024-10-16

Z uznaniem,

pozdrawiam:)

bez definicji

2024-10-17

💖💖💖

Za obecność i ślad dziękuję:)) Serdeczności!

klaks

2024-10-16

Wspaniały wiersz:)
Pozdrawiam z ukłonem🌹

bez definicji

2024-10-17

💖💖💖

Eleanor Rigby

2024-10-16

Bardzo dobry wiersz, czytam z wielką przyjemnością.
Niejednoznaczna interpretacja to też duży plus, Np. mnie żonkile poprowadziły symboliczną drogą tragedii warszawskich żydów, ten ogień, strach, czas nie na miłość a śmierć.

bez definicji

2024-10-17

Kłaniam się nisko i za wizytę pięknie dziękuję 🌼🌼🌼

_wena_

2024-10-16

Po omacku, czy w świetle, dochodzenie do prawdy jest konieczne i odpowiedzialne, niż przymykanie oczu na zakłamywanie rzeczywistości.
Pozdrawiam serdecznie.

bez definicji

2024-10-17

To prawda.

Pozdrawiam ciepło Weno 🌹🌹🌹

Lenia

2024-10-16

Ech Gosiu, zaczarowałaś tym wierszem:):) pozdrawiam serdecznie:)

bez definicji

2024-10-17

💖💖💖

Przytulam Leniu:)

andrew

2024-10-16

Prawda często boli
i nigdy nie leży po środku.

Pozdrawiam serdecznie

bez definicji

2024-10-17

Dziękuję Andrzeju za wizytę i pozdrawiam:) 🍀🍀🍀

Kazimierz Surzyn

2024-10-16

Z podobaniem od tytułu po puentę, pozdrawiam ciepło.
5/6.

bez definicji

2024-10-17

Ukłon niski Kazimierzu i serdeczne pozdrowienia 🍀🍀🍀

Izka1^(*)

2024-10-16

Często się zdarza dochodzenie prawdy po omacku. Pozdrawiam w zadumie

bez definicji

2024-10-17

To prawda. Różne bywają drogi.

Pozdrawiam Izko 🌼🌼🌼

[ GALBA ]^(*)

2024-10-16

Chylę czoła Gosiu. Maestria liryczna po prostu.
Pozdrowionka 🌟👍

bez definicji

2024-10-17

🍀🌹🍀

Dziękuję serdecznie, Marku:)

Elżbieta

2024-10-16

Pięknie! Klimat, wiersza jest mi bardzo bliski i zgodny ze stylistyką powieści!
Ściskam, Kochana Przyjaciółko:))⭐😘

bez definicji

2024-10-16

Starałam się bardzo.
Cieszę się, że zajrzałaś Kochana Moja BD💖💖💖

MadziaLena

2024-10-15

Cudny klimat kobiecej duszy, pełnej wątpliwości, niepewności... Za Nim poszłaby w ogień ale żaden nie zapłonął gdy go szukała... Od napięcia roztrzaskały się wszystkie latarnie chcąc pomóc, aby w ciemności mogli się spotkać i nie poparzyć...
Podziwiam z całego serca Twoją wrażliwość i Twój talent ❤

bez definicji

2024-10-16

Kłaniam się Kochana Madziu 💖💖💖

Dagmara^(*)

2024-10-15

Wspaniały Wiersz Gosiu!
5/6 i serdeczności przesyłam ;)

bez definicji

2024-10-16

Dziękuję ślicznie Daguś 🌹🌹🌹

Rambler

2024-10-15

jej krok był coraz pewniejszy
wiedziona intuicją i bezzasadną koniecznością prowadzenia
mijała wystygłe kikuty lamp
w tym anturażu wydawały się dziwnie przyjazne
a może to kominy po spalonych możliwościach
drobinach strachu co jeszcze dogasały

Mistrz jak miał w zwyczaju milczał
czekał na sposobną chwilę by podać rękę
tuż nad złowieszczą kałużą łez
szczycił się pewnością
że droga przez ciemność i majaki mroczne
dobije brzegu z nonszalancką wręcz delikatnością
ot w pergaminach stało to jasno

prawda od czasu Piłata płonęła
a może stała się bardziej oczywista
dla zamkniętych oczu

bez definicji

2024-10-16

Drogi Włóczykiju, dziękuję za pozostawiony wiersz i cieszę się bardzo, że JESTEŚ! 🌹

Moona@

2024-10-15

Super!
A szukanie "po omacku" może być bardzo odkrywcze!
Pozdrawiam Bezko :)

bez definicji

2024-10-16

Oczywiście, rozwija też inne zmysły:)

Pozdrawiam Moono!🌹🌹🌹

Motylek78

2024-10-15

ja jak zwykle odwrotnie
najpierw czytam twój wiersz
a potem zajrzę do Asa
podobne tytuły
oczywiście widać nawiązanie do jednej z moich ulubionych książek
bardzo fajnie łączysz wszystko w wierszu
świetnie napisane
Pozdrawiam serdecznie 🦋

bez definicji

2024-10-16

Dziękuję pięknie Motylku, radość dla mnie!🌹🌹🌹

Waldi1

2024-10-15

piękny wiersz ... pozdrawiam serdecznie ...

bez definicji

2024-10-16

Dziękuję Walduś:)🍀🍀🍀

matka

2024-10-15

Witaj Małgosiu , wiersz jest niezwykle piękny. Moim zdaniem świadczy o olbrzymiej wyobraźni i zastanawia. Obsypuję go gwiazdkami i pozdrawiam cieplutko Irena

bez definicji

2024-10-16

💖💖💖💖💖

Dziękuję, kochana Irenko:) Serdeczności!

Driana

2024-10-15

Staszek napisal wyczerpujacy komentarz, który i mnie odpowiada.
Dziwny zbieg okoliczności, że Ty i AS*** zapodaliście prawie identyczne tytuły, aczkolwiek inaczej skonstruowana treśc, która, ta Twoja Gosiu, bardziej do mnie przemawia.

Milusiego wieczoru.
💚

bez definicji

2024-10-15

Jak widać, cuda się zdarzają:))

Pozdrawiam Driano.

JoViSkA

2024-10-15

Pozwolę sobie za stureckim....przeczytałam z ciekawością z wiadomych względów...dwa jednakowe tytuły spotkały się w tym samym czasie obok siebie i przyciągnęły uwagę :)
Pozdrawiam serdecznie :)

bez definicji

2024-10-15

Miło mi, ze czytałaś, a powód zaiste zacny:))

Pozdrawiam ciepło, Jovi:)

sturecki

2024-10-15

Tytuł identyczny jak u "Asa", ale treść zupełnie inna. Tym razem, wiersz przenosi nas w świat niepewności, gdzie Małgorzata przemierza opustoszałe miejsca, a duchy i strach są jej stałymi towarzyszami. Mistrz, jak zawsze, milczy, a miłość, choć obecna, wydaje się nieuchwytna, niemal skazana na porażkę w zderzeniu z pytaniami i wątpliwościami. W końcu, po omacku, oboje próbują dotrzeć do prawdy, ale w tym świecie wszystko jest zawieszone w półmroku, gdzie nawet światło latarni gaszone jest przez chwilowe pojednania.

sturecki

2024-10-15

Tak oto, moje komentarze zmuszają mnie do nauki angielskiego. Czuję się zmieszany, bo wszystko co robię, to tylko pobieżnie czytam i staram się w miarę rzetelnie oddać to, co w czasie lektury czuję i rozumiem.

bez definicji

2024-10-15

Bez komentarza, to Ty jesteś the best!

Pozdrawiam!

Pokaż mniej

Logowanie

Mistrz i Małgorzata

Ocena wiersza

Treść

Warsztat

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Autor poleca

Inne wiersze z tej samej kategorii

Inne wiersze tego autora

Napisz powód zgłoszenia komentarza do moderacji

Napisz powód zgłoszenia wiersza do moderacji