ten tekst świetnie nadaje się do przeróbki na pantum
tylko zdaje się że jest za długi

Od narodzin chciałem widzieć więcej,
chciałem ponad to niż czerpać powietrze.
Żyć jak trybik w maszynie niekoniecznie,
postawić na rozwój i piękne wnętrze.

chciałem ponad to niż czerpać powietrze.
Miałem potrzebę dalej sięgać wzrokiem,
postawić na rozwój i piękne wnętrze.
Najpiękniejsze doceniać, lecz nie z okien,
itd w końcu by związać z dwoma z pierwszej zwrotki
przykład masz tu:

https://www.twojewiersze.pl/pl/wiersz,MzEqN3QyRzZbNl83IzhPMSkzXDA

Niebanalne rymy i potoczysty rytm tekstu, nawet czytając w ciszy , przyjemnie rapuje mi w myślach. Dla mnie treść energetyczna. Ech. Żebym tak o sobie myślał w mojej młodości!

Cześć! Nie jestem fanką jakąś wielką wierszy/tekstów rymowanych tak bardzo jak u Ciebie wyżej, ale wiadomo, że co czytelnik to inne upodobania. Jednakże jesteśmy na portalu poetyckim i mimo że nie jest to moja ulubiona forma przekazu, to zatrzymałam się, przeczytałam i zaczęłam sobie analizować Twoje powyższe słowa. Wydaje mi się, że zrozumiałam ich sens, mimo że parę wersów gryzie mi się z tą moją interpretacją (np. drugi wers w ostatniej strofie: "nie chciałem przejrzeć to widzę aż nadto" przy jednoczesnym powtarzaniu wcześniej w tekście, że jednak podmiot chciał właśnie widzieć więcej). Odnosząc się jednak do sedna treści to oczywiście zgadzam się całkowicie! Mimo różnych przeciwności w życiu warto dostrzegać coś więcej, nawet jeśli spotykają nas rzeczy przykre, to nie poprzestawać na ich przeżywaniu w nieskończoność, nie pielęgnować żalu, tylko wyciągać naukę i iść dalej, w poszukiwaniu najlepiej wersji siebie w naszym własnym przekonaniu. Tak naprawdę nigdy nie jest powiedziane, że ten konkretny cel w życiu, w którym człowiek się znalazł, jest tym ostatnim. W każdym momencie można rozpocząć nowy rozdział, który - kto wie - może ukazać cechy, o których nie mieliśmy nawet pojęcia. Mam nadzieję, że odbierzesz mój komentarz pozytywnie, bo też taki wydźwięk chciałam zachować. Pozdrawiam!