Czołem Złotowłosa :) Skoro zaznaczyłaś kolor niebieski wiersza służę pomocą.
Zacznij od świadomego podziału na strofy. Widzę że Portal sam ciekawie poprzenosił Ci wersy ale to za mało.
Szybka propozycja:

Kiedyś opowiem Ci historię...
Może w końcu do tego dorosnę,
każde moje słowo wywołuje samotną trwogę,
chcąc tego zaprzestać nie mogę.

Krzywdzę Ciebie
i sama nie umiem poskładać siebie,
moje ciernie spoczywają na Tobie
jak ciężkie brzemię.
Nie szukamy się w niebie,
bo na ustach ciążą nam stare cienie.

Mówisz do mnie Aniele?
Jak mam się czuć, kiedy
tego wszystkiego jest dla mnie zbyt wiele?
Nie chcę zbyt wiele....

Potrzebuje Cię tylko w moim ciele...
Nie spostrzegać, kiedy
tak wszystko tu maleje.

Boje się, że to między nami
się rozwieje niczym to listowie
co będzie mi przypominać o Tobie.


A to moja wariacja Twojego wiersza ;)

Kiedyś opowiem Ci moją historię...
Kiedyś do tego dojrzeję
Moje słowa wywołują samotną trwogę,
chcę tego i zaprzestać nie mogę.

Tak, krzywdzę Ciebie
Lecz nie umiem poskładać siebie,
moje ciernie spoczywają na Tobie
jak ciężkie brzemię.

I nie szukajmy się w niebie,
na ustach ciążą nam stare cienie
Mówisz do mnie "Aniele"
tylko jak mam się czuć, gdy to wszystko
jest dla mnie zbyt wiele???

A ja nie chcę zbyt wiele!
Potrzebuje Cię w moim ciele
A nie patrzeć jak wszystko
marnieje...

Drżę... że to co między nami
Wyjątkowe
Rozwieje niczym to listowie
I już zawsze będzie mi przypominać
o Tobie.

Pozdrawiam! :)