Twoje Wiersze - Być kobietą

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

16 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Rusticus ^(*)

dziesięc godzin temu

Folbiscytycznie

Larisa

dziesięc godzin temu

Kategorycznie i bez pola do dalszej dyskusji... szkoda.
Pięknie dziękuję Rusti i serdecznie pozdrawiam

JaSnA7

dzień temu

Bardzo trudno powiedzieć, jaką kobietą być... Różne jesteśmy i to jest dobre.
Świat byłby nudny, gdyby nie było różnic:)
Fryne odpada. Trzeba może mieć w sobie coś z Penelopy -ale współczesnej:)
Współczesna Penelopa potrafi dobrze ustawić swoje życie i będzie wierną towarzyszką. Skromna, ale wytworna - właśnie przez własną skromność:)
Współczesna Penelopa dobrze gotuje, ale czasem może zamówić catering, aby mieć czas na spacer, wycieczkę, operę itd.
Na wszystko, co dobre dla rodziny :)
Ma mnóstwo czasu - jest zrelaksowana i uśmiechnięta, więc potrafi zachwycić:)
Świetny, ciekawy wiersz....
Serdecznie Ciebie Droga Lariso pozdrawiam:)
5/6 gwiazd zostawiam.

Larisa

dziesięc godzin temu

Pięknie dziękuję, Droga Olu!
Odrzuciłaś Fryne, zostałaś przy wizerunku Penelopy, ale uwspółcześnionej, wiernej i czekającej, pilnującej ogniska domowego, pozwalającej sobie na drobne przyjemności... żeby tak mogło być, rozumiem, że współczesny Odyseusz podróżuje tylko w sprawach zawodowych, dba o byt rodziny.
Jest to częsty, obecnie model związku i rodziny. Prawdą jest, że archetyp Penelopy, silnie jest zakorzeniony w świadomości kobiet i mężczyzn. Dziękuję za Twój głos... głos kobiety w temacie dotyczącym nas - kobiet.
Serdecznie Cię pozdrawiam

JoViSkA

dzień temu

Być kobietą nie jest łatwo...
Pozdrawiam serdecznie Lari :)

Larisa

dziesięc godzin temu

Zwłaszcza, gdy jest się kobietą.
Pięknie dziękuję, JoVi.
Serdecznie Cię pozdrawiam

rzabaprzezrz

dzień temu

Dobrze i ciekawie napisane. Naszą kobiecość często ustawiamy i rozumiemy w relacji do męskości,, wydaje się nam to naturalne. Być sobą- to dobry slogan, ale jaką rzeczywiście niesie treść i jak go realizować. Myślę, że najważniejsze to być w zgodzie ze sobą, ze swoimi wartościami, przekonaniami, nie gwałcić swojego sumienia, nie tłamsić swoich uczuć, nawet jeśli nasze najgłębsze pragnienia nie mogą być zrealizowane, albo z innych powodów nie chcemy tego czynić, nie zaprzeczać im, nie wypierać prawdy o swoim wnętrzu. Oczywiście do tego dochodzą oczekiwania i presje społeczne, lęki przed samotnością , siłowanie się z poczuciem własnej wartości, porównywanie się z innymi itp. Nasze życie, podejmowane decyzje, to, na co sobie pozwalamy, jest zwykle wypadkową wielu czynników. A ja mam takie swoje prywatne marzenie o relacji z mężczyzną- chciałabym spotkać takiego, który zechciałby mnie naprawdę poznać i zrozumieć. Z którym mogłabym być całkowicie szczera i otwarta, bo on by tego chciał. Coś na kształt prawdziwej przyjaźni. Ale nie wiem, czy tacy mężczyźni w ogóle istnieją...Pozdrawiam ciepło:)

Larisa

dziesięc godzin temu

Pięknie dziękuję, rzabaprzezrz!
Twój komentarz jest zbiorem myśli, które towarzyszyły mi podczas pisania tego wiersza. Wokół takich refleksji krążył mój umysł. Jak trudno być kobietą...
Presja czasów, oczekiwań społecznych, wyobrażenia mężczyzn o kobiecości, często stojące w sprzeczności z naszym poczuciem kobiecości, prowadzą nas coraz częściej do pytania: Jaką być? Jak temu wszystkiemu sprostać i jednocześnie pozostać wierną sobie, swoim wartościom...
Dziękuję również za drugą część komentarza, tę bardziej prywatną. Mężczyźni kochają kobiety, ale rzadko się z nimi przyjaźnią. Jest to w pewnym sensie "fenomen" męskiej miłości, trudny do zrozumienia przez kobietę.
Z serca dziękuję za Twoje słowa w ważnym, moim zdaniem temacie, dotyczącym nas, kobiet.
Serdecznie Cię pozdrawiam

Odyseusz62

dzień temu

Bądź kobietą w oczach mężczyzn i erotyzm znów zwycięży.
Pozdrawiam.

Larisa

dzień temu

Bądź mężczyzną w oczach kobiet a o erotyzmie wiele się dowiesz.
Pięknie dziękuję, Odyseuszu i serdecznie pozdrawiam

Przeboski Mandaryn

dzień temu

Bardzo ciekawy wiersz

Larisa

dzień temu

Pięknie dziękuję, Mandarynie!
Serdecznie Cię pozdrawiam

Izka1^(*)

dzień temu

Bardzo aktualny i głęboki temat: konflikt ról kobiecych, oczekiwania społeczne a tożsamość własna. Niestety w dalszym ciągu musi kobieta walczyć o równouprawnienie ( często niższe zarobki niż mężczyźni, mało kobiet w polityce....) Świetnie prz dstawilaś mitologiczne archetypy. Potrzeba więcej takich wierszy. Pozdrawiam serdecznie

Larisa

dzień temu

Pięknie dziękuję, Izko za Twój rzeczowy, refleksyjny komentarz.
Presja oczekiwań społecznych wciąż ciągnie kobietę w dół... kobieta nadal walczy o swoją kobiecość, równouprawnienie, pozycję społeczną... wciąż walczy o siebie i coraz częściej szuka odpowiedzi na pytanie: Jaką być?
Okazuje się, że niewiele zmieniło się w życiu współczesnej kobiety.
Serdecznie Cię pozdrawiam

andrew

dzień temu

...
bądź wciąż inną
nieprzewidywalną jak pogoda
bądź wiosną latem zimą i jesienią
bądź sobą
kapryśną i miłą
...
Pozdrawiam serdecznie
Miłego dnia

Larisa

dzień temu

Sam widzisz, Andrew, jak trudno być kobietą... i co mam na to odpowiedzieć? Skoro ma być wciąż inna, to nie będzie już taka sama...
Pięknie dziękuję i serdecznie Cię pozdrawiam

sturecki

dzień temu

Rozkładasz tu całą kobiecą rolę jak wachlarz – od Kleopatry po Penelopę, od kariery po domowe ognisko. Dajesz do zrozumienia, że świat ma mnóstwo scenariuszy, ale żaden nie pasuje w całości, bo życie pisze własny. Oczywiście, można mieszać te wszystkie wzory, ale i tak najważniejsze to iść swoim krokiem.
6/5

Larisa

dzień temu

Kobieta idzie swoim krokiem a życie swoim...
Stąd też, dylematy kobiet i pytanie: Jaką być? By sprostać życiu i ocalić swoją kobiecość.
Pięknie dziękuję, Staszku!
Serdecznie Cię pozdrawiam

Starzec

dwa dni temu

Na to pytanie, każda (y) ma swoją odpowiedź, a życie wie swoje :)
Pozdrawiam:)

Larisa

dzień temu

To prawda, że życie wie swoje... i kształtuje pośrednio postawy społeczne kobiet. Coraz powszechniejsze wśród kobiet, staje się pytanie: Jaką być? By sprostać roli współczesnej kobiety. Świat się zmienia a wraz z nim spojrzenie kobiet na siebie. Powstaje swego rodzaju dylemat...
Serdecznie Cię pozdrawiam i pięknie dziękuję za wizytę.

maciejka

dwa dni temu

Świetny wiersz -)
Lubię być kobietą i nie zamieniłabym się z żadnym mężczyzną.
Pozdrawiam ciepło :-)

Larisa

dzień temu

Pięknie dziękuję, Maciejko!
Też lubię być kobietą i nie zamieniłabym się z żadnym mężczyzną, jednakże mój wiersz nie jest o zamianie ról ani tożsamości. Jest o dylematach współczesnej kobiety. Jaką być?
Serdecznie Cię pozdrawiam

Waldi1

dwa dni temu

super wiersz ..więc idź swoją drogą ... tak jak ja dę razem z Zołzą... pozdrawiam serdecznie ...

Larisa

dzień temu

Pięknie dziękuję, Waldi!
Ciekawa jestem zdania Twojej Szanownej Małżonki, nie odnośnie drogi, którą idzie/idziecie, ale odnośnie samego zagadnienia kobiecości... bycia współczesną kobietą.
Serdecznie Was pozdrawiam

Elżbieta

dwa dni temu

Oto dylemat " być kobietą, ale jaką"? Groteskowe przemieszanie różnych kobiecych postaci, tych autentyczych znanych i o udokumentowanych życiorysach jak Kleopatra, bohaterek znanych z mitologii greckiej, Penelopa, Niobe, o wątpliwie udokumentowanym życiorysie, słynącej, również z wątpliwej reputacji Fryne, anonimowych, współczesnych kobiet, Francuzek, Włoszek. Każda z nich, to oddzielna historia życia, inna wizja kobiecości, urody, zależności od świata mężczyznyn, wywolenia, niewierności i nadzwyczajnego przykładu wierności. Utwór jest jak mozaika ukazujący różne "odcienie kobiecości", nie ma jednego wzoru, nie ma odpowiedzi, która zadowoliłaby wszystkich: jak być kobietą?
6/6
Serdecznie pozdrawiam, Droga Przyjaciółko, podziwiam pomysł, treść i warsztat:))⭐️

Larisa

dzień temu

Pięknie dziękuję, Droga Elżbieto za Twój analityczny komentarz. Myślę, że kobiecość jest zbyt "ścieśniona" przez oczekiwania społeczne. Obecnie kobiety są pod presją czasów... wymaga się od kobiet wszechstronności w wielu dziedzinach życia, a jednocześnie zamyka się je w pewnych ustalonych ramach, archetypach ukształtowanych na przestrzeni dziejów. Jak słusznie stwierdziłaś, nie ma jednego wzorca. Każda kobieta jest inna, ale często kobiecość sprowadza się do jednego mianownika, a przecież kobiecość ma różne odcienie... o których my, kobiety często same zapominamy.
Serdecznie Cię pozdrawiam, Przyjaciółko i życzę spokojnego wieczoru!