Nie wiem jak traktować milosc, gdyż jest radością i cierpieniem, najpierw czułe gesty slowa, nigdy ciebie nie zamienię,
Pocałunków co nie miara, przytuleni zawsze razem,
az łzy z oczu same płyną,
gdy przemija wszystko z czasem,
Obowiązki i problemy,
przemijają piękne chwile,
brak rozmowy niszczy wszystko, to co piękne szybko minie,
Nie patrzymy sobie w oczy ,
w twych nie widac juz milosci,
to uczucie sie skończyło,
teraz nadszedł czas dla gości, Mnóstwo porad dookola, podpowiedzi różnej miary,
a jedyne co brakuje,
obopólnej w siebie wiary,
Gdzie podziały się wspomnienia, co nas kiedys połączyło, wszystko zmarło w duszy samo, tak niestety się skończyło, Szczera miłość nie przemija, walka trwa przez cale zycie,
ale trzeba miec odwagę,
a nie trzymać w sobie skrycie,
Mysli jest odgadnąć ciężko,
to co czuje to się mówi,
trudno czasem przełknąć prawdę,
i odważnie wyjść do ludzi,
Kiedy w smutku i w zwątpieniu, jedna strona wciąż próbuje,
lecz samemu nic nie wskórasz,
gdy połówka oponuje,
Wszystko było takie piękne,
tak cudowne i wspaniale,
jednak nic z tego nie bedzie,
sam nie zrobisz nic a wcale, Podkreślając pewne wersy,
w sercu nadal tkwi ta rana,,
jedna strona bardzo kocha ,
druga tylko jest kochana,
A więc miłość bywa piękna, zakochanie stan uroczy,
trzeba walczyc z monotonią, zanim nuda w życie wkroczy, kochać razem się miłować,
być dla siebie najważniejsi, wtedy zawsze związek przetrwa, nawet będzie i piękniejszy,
cóż na koniec dodać mogę,
czasu westchnień nikt nie skróci, niech ten ból już w końcu minie, miłość nigdy ta nie wróci .....