Twoje Wiersze - "W mieście"

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

5 razy

Treść

Warsztat

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Richard Austin

2024-12-17

Rzeczywistość zastała nie raz przytłacza, tylko wewnętrzna niezależność jej ramy przekracza. Pozdrawiam

Tadek1^(*)

2024-12-20

Ta niezależność trzeba wypracować. Kiedyś usłyszałem na kazaniu ciekawe słowa, że umysł jest jak pałac i trzeba o niego odpowiednio dbać. Zdecydowanie coś w tym jest. Nie jest to łatwa dbałość. Tak naprawdę to nie uczymy się tego jak należy dbać umysł a to jedna z najważniejszych nauk jakich potrzebujemy. Tylko kwestia czasu jest kiedy badania potwierdza to co od dawna mówi wiele nurtów czy religijnych czy duchowych, czyli to, że człowiek jest jednością umysłu i ciała i jedno oddziałuje na drugie i znać tajniki tych oddziaływań to klucz do sukcesu przekraczającego wszystko co znane. Ile jest warta wiedza o tym jak oddalać niechęć, przełamywać rutynę i pokonywać trudności bez emocji na chłodno osiągać marzenia bez nerwów? Bezcenna.

sturecki

2024-12-17

Wiersz to duszny obraz miejskiej pułapki, gdzie człowiek, choć pragnie wolności, tonie w chaosie neonów, braku sensu i zgiełku codzienności. Próbując wyrwać się z tego kręgu, odkrywa własną niemoc i przyzwyczajenie do marazmu.
Czy miasto jest klatką, czy może to my sami wiążemy się niewidzialnymi więzami rutyny i zobojętnienia? Czasem prawdziwa wolność zaczyna się tam, gdzie przestajemy bać się pytać o jej cenę.

sturecki

2024-12-20

To niezwykle trafna obserwacja – nasze otoczenie staje się częścią nas, wpływa na sposób myślenia i działania, jakby osadzało się w naszych myślach niczym las w wilku. Adaptacja to ludzka siła, ale i słabość, bo czasem uzależniamy się od miejsc i sytuacji, które nam nie służą, tylko dlatego, że stały się znajome. Miasto, las, każde środowisko – nosimy je w sobie, nawet gdy fizycznie z nich odchodzimy.

Tadek1^(*)

2024-12-20

Być może miasto siedzi w głowie. Jak wilk może wyjść z lasu, ale las z wilka już tak łatwo nie wyjdzie. Przyzwyczajamy się a nieraz nawet uzależniamy od otoczenia jakie by ono nie było. Człowiek się adaptuje bez względu na okoliczności.

JoViSkA

2024-12-17

Onegdaj też się dusiłam w mieście, więc przeniosłam się na wieś bliżej natury z dala od reklamówek foliowych :)) Teraz powiedzmy, że oddycham lżej :))
Pozdrawiam serdecznie :)