Twoje Wiersze - wybaczyć ale nie zapomnieć

wybaczyć ale nie zapomnieć

nieregularny

2022-05-10 10:34

pytasz
czy wybaczyłam
chwile złe
gdy dotykiem złym
zakłóciłeś
dzieciństwo mi

wybaczyłam
już dawno
lecz
nie zapomniałam
rana w sercu
została
ból
w głębi duszy
krzyczy

ty tego
nie usłyszysz

nie znasz
tęsknoty
wszystko miałeś

mnie
szczęście i radość
zabrałeś

jednak jestem
spełniam swe sny
do celu dążę
marzeń swych
nie pozwolę
by tamten czas
rządził życiem mym

tylko jedno
pytanie
w głowie brzmi
czy żałujesz
czy świadomość
masz
jak wiele
mi zabrałeś

słowa przepraszam
jednak
zapomniałeś

autor

izabela799

przejdź do strony autora

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

2 razy

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

sisy89

2022-05-10

Zapomnieć się nie da, ale wybaczyć warto, chociażby dla siebie, własnego spokoju...
Dobry, emocjonalny wiersz.

Pozdrawiam serdecznie :) ⭐

izabela799

2022-05-10

Dziekuję i pozdrawiam

Traszka^(*)

2022-05-10

tak „ narysowałaś” słowami tekst, że płynnie się czyta i czuje się duże emocje***

izabela799

2022-05-10

Dziękuję
Pozdrawiam

Baba-Goga

2022-05-10

Bolesny wiersz o bolesnej relacji pozostającej w związku ze zbitką słowną "wybaczyć i zapomnieć".
Wybaczenie jest procesem, do którego dochodzi się z czasem - trudnym, im trudniejszego doświadczenia dotyczy.
Zapomnienie to stan świadomości - nie mamy na niego wielkiego wpływu.
Pozdrawiam

izabela799

2022-05-10

Dziekuję

konvalove

2022-05-10

Bardzo emocjonalny wiersz. Wybaczyć jest ciężko, zwłaszcza gdy mówimy o czymś tak poważnym jak temat poruszony w treści, ale tak naprawdę to wybaczenie nam samym może przynieść przede wszystkim ulgę. Oczywiście, że nie da się zapomnieć cierpienia z przeszłości, zwłaszcza że pozostawały blizny, które co jakiś czas dają o sobie znać, ale można iść z nimi dalej, żyć lepiej, w zgodzie ze sobą, ze światem, z innymi. Nie pielęgnując nienawiści. Żałować można jedynie ludzi, których nie stać na słowa "przepraszam" prosto z serca. Których nie stać na skruchę. Naprawdę poruszający wiersz. Pozdrawiam!