Jest w języku polskim pewna forma, która zakłóca pracę umysłu i podejmowanie decyzji, i w wielu przypadkach paraliżuje nasze działanie. Ta forma to użycie takich słów jak: mógłbym, zrobiłabym, kochałbym, umiałbym i wszystkie temu podobne: "Chciałbym – Chciałbym". Forma ta hamuje podejmowanie decyzji, bo albo chcę albo nie chcę -- albo zrobię, albo nie zrobię, ale 'chciałbym zrobiłbym, umiałbym, mógłbym' to są wszystko bardzo niebezpieczne śmieci, które zanieczyszczają i obezwładniają nasz umysł ponieważ w dużej mierze umysł działa pod wpływem werbalnego sformułowania. A oczywiste jest, że szelkie obezwładnienie umysłu obezwłania nasze dzałanie.
Trudno jest orzec, że forma ta została wprowadzona w celu kontroli, aby obezwładnić podejmowanie decyzji w naszym postępowaniu, żeby ludzie nie podejmowali decyzji wynikającej z ich własnej potrzeby i żeby zamiast tego, wykonywali tylko polecenia – robili jedynie to co im powiedziano jak automaty – androidy, które nie posiadaja własnego zdania.
Forma ta znakomicie pasuje jako szyderstwo, czy też humorystyczne przedstawienie sytuacji, jak pochodzące z czasów komunizmu tak zwane "Przemówienie Władysława Gomułki", które ludzie cytowali imitując jego głos:
"Gdybyśmy mieli blachę robilibyśmy konserwy, ale nie mamy mięsa."
Zastanawiam się, czy jest jakaś instytucja regulująca zasady języka polskiego. Jeżeli taka instytucja istnieje to gorąco polecam, aby przyjrzeć się temu problemowi i wyeliminować z języka polskiego te formy werbalne, które paraliżują umysł narodu i przez to paraliżują nasze działanie.