Cmentarna cisza
krzyże jak postacie ludzkie,
w dostojnych szpalerach
w ciszy oczekują na odwiedziny.
Na mogiłach pełno kwiatów
i zniczy.
Wokół moc bliskich snujących
modlitwy, wspomnienia.
Płomienie pamięci unoszą
myśli do nieba.
Czujemy ich obecność, tylko
dotknąć nie możemy.
Atmosfera prowokuje
do refleksji i analizowania
dotychczasowych poczynań.
Myśli biegną do sensu życia.
Trzeba zwolnić tempo,
by nie zagubić, co dobre.
Zapisać się w pamięci
innych godnie.
Śmierć nie wybiera, przychodzi
znienacka.
Nie zważa na wiek, predyspozycje,
zasługi, czy plany.
Cieszmy się z życia, by było
szczęśliwe i radosne.
Nie wiadomo, kiedy zgaśnie
nasza świeczka życia .
