Ścieżki życia
deptane są każdego dnia
bez względu na pogodę,
czy samopoczucie.
Kroczymy wytrwale w radości,
czy w smutku.
Dążymy do wyznaczonego celu.
Marzymy o drogach kwiecistych,
do szczęścia prowadzących.
Z wiekiem droga jest coraz trudniejsza.
Mniej na niej przyjaznych ludzi.
Otoczenie mniej radości budzi.
Wokół mniej oznak życzliwości.
W duszy mamy nadmiar wrażliwości.
Naprzód idziemy wytrwale.
Jednak uważniej patrzymy pod nogi.
Omijamy wyboiste drogi.
Nie zgubmy szacunku do siebie i ludzi.
Zachowajmy dobre wspomnienia,
nadzieję na lepsze dni i wiarę w siebie.