X
Progi zwalniające
rymowany
2023-06-04 18:23
i szybciej i więcej i częściej
i ładniej, bogaciej i chętniej
wciąż musisz i liczysz i biegniesz
nie marudź, rób swoje, choć nie chcesz
nie oddech, nie chmury, nie wiersze
w tym biegu nie czas na poezję
aż szepty, lamenty, zdziwienia,
że ciału brakuje już tchnienia
i nie masz już sił na to "bardziej"
więc wolniej i słabiej i rzadziej
i ładniej, bogaciej i chętniej
wciąż musisz i liczysz i biegniesz
nie marudź, rób swoje, choć nie chcesz
nie oddech, nie chmury, nie wiersze
w tym biegu nie czas na poezję
aż szepty, lamenty, zdziwienia,
że ciału brakuje już tchnienia
i nie masz już sił na to "bardziej"
więc wolniej i słabiej i rzadziej
Ocena wiersza
Wiersz został oceniony
5 razy
Treść
6
2
5
3
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0
Warsztat
6
1
5
4
4
0
3
0
2
0
1
0
0
0
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
Kornel Passer
2023-06-05
Ciekawa metafora w postaci tych progów, aczkolwiek wiersz nie ujawnia , co dla Autorki miało by być tym progiem zwalniającym. Pozdrawiam serdecznie.
2023-06-06
"aż szepty, lamenty, zdziwienia,
że ciału brakuje już tchnienia"
Chyba tu coś ujawnia ;)
że ciału brakuje już tchnienia"
Chyba tu coś ujawnia ;)
Beata1
2023-06-05
Podziwiam konstrukcję wiersza i bardzo udany zamysł w moim odczuciu czytelniczym. W poetyckim skrócie ostrzegasz przed zagrożeniem jakie niesie ze sobą zjawisko określane jako "wyścig szczurów".
Życiowa prawda w bardzo ciekawym wierszu.
Pozdrawiam serdecznie :)
Życiowa prawda w bardzo ciekawym wierszu.
Pozdrawiam serdecznie :)
2023-06-13
Dziękuję Beata. Tak, forma miała tu odpowiadać treści. Cieszę się z Twoich odwiedzin :) Pozdrowienia!
Galba c.(*)
2023-06-05
Te progi to mi się kojarzą z rażącymi nas pociskami nie pozwalającymi przeć do przodu. Z drugiej strony to symbol gonitwy przez teren pełen zawirowań życiowych.
Dobry wiersz.
Pozdrowionka :-)
Dobry wiersz.
Pozdrowionka :-)
Urszula Ganc
2023-06-04
Świetny i prawdziwy. A gdy się już dobija do stanu z ostatniej zwrotki, życie znowu zaczyna smakować. Człowiek tylko czasem żałuje, że tak późno zrozumiał... Z pozdrowieniem serdecznym.
Autor poleca
Autor na ten moment nie promuje wierszy
Inne wiersze z tej samej kategorii
Mój Kamyczku spontaniczny
- Le Cygaro
Do zbawienia niewiele potrzeba
- GrzesioR
SMAKOWAĆ ŚWIAT
- Renata Ptak
malowane
- dareus
Ballada o miesiącu
- K.W
pos'piech
- Mateusz Darczyk
Uwolnione sny
- GrzesioR
Trzy zapałki
- Bronisława Góralczyk(*)
Gdzieś obok nas…
- Bronisława Góralczyk(*)
Och Waldi ! (odpowiedź na wiersz „Dla GrzesioRa”)
- GrzesioR
Inne wiersze tego autora
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności