X
...
sylabotoniczny
2023-08-09 08:58
nigdy nie było tak chłodno
mimo obecności słońca
zastygło pióro na moment
jakby chciało dać myślom wytchnienie
one nie chcą wakacji
ciągle się plączą i wirują
nadając tętno letargu
droga do Walhalli rozpoczęta
słyszę szepty z drugiej strony
w innym języku nieludzkim
bo przyjaznym niewrogim
staranne obietnice odpłynęły
zapominając że to nie grad ani piach
a życie bardziej bolesne niż śmierć
anioł zapłakał przy narodzinach
i przy zbieraniu porzuconych po świecie części
bo życie nie zostawia nikogo w całości
nawet jeśli ciało nietknięte
Klaudia Gasztold
polecam moj blog poetycki
https://m.facebook.com/Poetka97
mimo obecności słońca
zastygło pióro na moment
jakby chciało dać myślom wytchnienie
one nie chcą wakacji
ciągle się plączą i wirują
nadając tętno letargu
droga do Walhalli rozpoczęta
słyszę szepty z drugiej strony
w innym języku nieludzkim
bo przyjaznym niewrogim
staranne obietnice odpłynęły
zapominając że to nie grad ani piach
a życie bardziej bolesne niż śmierć
anioł zapłakał przy narodzinach
i przy zbieraniu porzuconych po świecie części
bo życie nie zostawia nikogo w całości
nawet jeśli ciało nietknięte
Klaudia Gasztold
polecam moj blog poetycki
https://m.facebook.com/Poetka97
Ocena wiersza
Wiersz został oceniony
1 raz
Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
pietruszewski
2023-08-09
Jak posąg tańczący nad skrajem własnego upadku by zrozumieć że człowiek też odchodzi....Ładny wiersz .
konvalove
2023-08-09
Smutny wiersz o odchodzeniu, ale nie takim naturalnym, pogodzonym, ale odchodzeniu w smutku, jakimś może żalu, rozczarowaniu - nie sobą, ale światem. Mam takie wrażenie po przeczytaniu Twojego wiersza, że podmiot liryczny nie do końca dostał tu co, czego oczekiwał od świata. Ostatnie dwa wersy majstersztyk - taka prawda. Nikt nigdy nie pozostaje na końcu w całości, tak, jak rozpoczynał swoją przygodę. Zawsze coś się znajdzie, co podłamie, złamie, gdzieś się po drodze zgubi trochę siebie, coś odnajdzie, ale nigdy do końca. Są ubytki, dziury, plamy, blizny - ta forma później może się zupełnie różnić od tej, z którą się rodziło. Bardzo metaforyczny wiersz, ponury i smutny, tak jak lubię!
Inne wiersze z tej samej kategorii
Inne wiersze tego autora
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności