Twoje Wiersze - Gramolę się

Ocena wiersza

Wiersz został oceniony

1 raz

Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.

Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.

Komentarze

Kolor wiersza: zielony

Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.

Mateusz Darczyk

2022-08-16

gramolic' sie' :)

Precious

2022-08-16

Tak śmiesznie brzmi to słowo w kontekscie tematyki wierszyka:) To chyba dobrze, przeciwwaga?

konvalove

2022-08-16

Bywa i tak, że trzeba runąć w tę przepaść, pobyć w ciemności i samotności, by móc dostrzec walory swojej własnej osoby, która jako jedyna w świecie, zawsze będzie z nami, jakkolwiek absurdalnie to nie brzmi. Czasem można zwyczajnie nie doczekać się pomocnej dłoni, a czekanie w nieskończoność zabiera jedynie nam czas i możliwość na poznanie innej drogi. Najtrudniej liczyć na siebie, ale to może być początek czegoś naprawdę wyjątkowego, poznania miłości do samego siebie, co uważam jest okropnie trudne, ale nie jest niemożliwe.

Precious

2022-08-16

Masz rację. To może tak, zgubić się może każdy. Gubić się bez zgubnych konsekwencji - nieliczni. Wielkie dzięki, że chce Ci sie o tym rozprawiać. Doceniam to!

konvalove

2022-08-16

Wierz mi (lub nie) zgubić się może każdy, i często nie dzieje się to pod wpływem zaplanowania sobie tego. Myślę, że właśnie ci, którzy mają zobowiązania gubią się częściej, nie potrafiąc udźwignąć wszystkiego, co muszą na co dzień nieść na swoich barkach.

Precious

2022-08-16

Nie ma czego wybaczać. Dobre rozmyślania wioda czasem w różnych kierunkach. Pieknie to napisalaś, tylko myślę czy zupelne zagubienie sie w swiecie jest mozliwe dla kogos z zobowiązaniami. Myśle, ze trzeba sie gubić na poczatku drogi. Potem luksus gubienia sie mają nieliczni. Taka metodyka losu:)

konvalove

2022-08-16

Wiadomo, że człowiek w tym, co znane czuje się po prostu dobrze. Zazwyczaj nowości napawają jakąś taką wewnętrzną obawą w stylu "a jak mi się nie spodoba", "a jeśli będzie gorzej" itp i jest to wg mnie jak najbardziej naturalne. Człowiek na własnym dnie może brodzić i latami, nie będąc świadomym, że to on sam może sobie pomóc zrobić krok w górę. Szczerze mówiąc jestem zwolenniczką zupełnego zgubienia się w świecie tylko po to, by poznać siebie. Kto jak nie my właśnie ma walczyć z naszymi słabościami? A jeśli nie walczyć to chociaż dać sobie szansę na ich zaakceptowanie, bo nie ma człowieka bez wad. Ale to już takie wiesz... głębsze przemyślenia, które nieco odbiegają już od kontekstu Twojego wiersza. Wybacz zejście z głównej drogi ;)

Precious

2022-08-16

Tak bywa. Czasem, kto wie, może celowo trzeba pozwolić sobie się zsunąć. Mnie zastanawia jedno - gdzies na dole jest odrobina tego co znane, co już było. Ile tego trzeba zeby dalej budować i co? Bo juz tak samo nie będzie.