Tak masz rację przez całe życie uzbiera się tych bolących miejsc. Nigdy nie wiadomo na którym etapie życia będzie ich najwięcej.
Dziękuję za komentarz i pozdrawiam.

Rozumiem, że różne sprawy przytłaczają życie?
muszę poszukać wiersza w którym umieściłem wers ,,bo tu żyć trzeba" tak mi się skojarzyło.
Dziękuję Kati i pozdrawiam.

Tak Małgorzato, najgorsze jest takie dłubanie, ale niektórzy lubią rozdrapywać stare rany.
Dziękuje i pozdrawiam :)

Dziękuję, jest dużo racji w tym co napisałaś.
Pozdrawiam :

Dziękuję, że wpadłaś przeczytać, bo po cichu liczyłem na to. Zamieściłem ten wiersz napisany jakiś czas temu, po tym jak przeczytałem wczoraj Twój najnowszy wiersz. Te śmierci i odrodzenia z Twojego utworu, przypomniały mi moją frazę ,, nieprzebytych śmierci''. Mechanizm obronny wyparcia jest zabezpieczeniem psychiki człowieka przed trudnymi często traumatycznymi sytuacjami i dobrze, że taki istnieje. Można jednak sięgnąć do tych ciemnych zakamarków z ,,pomocą'' np. alkohol. Terapie na ogół polegają na przepracowaniu dramatów, które i tak mogą wyjść ze sfery podświadomości.
Ludzie pijący zwłaszcza w samotności potrafią wyciągać złe rzeczy z siebie, jednak to błędne koło bo w takim przypadku nie są w stanie znaleźć przyczyny ich powstania ani uleczyć. Wydaje mi się, że pełnię siebie odzyskujemy akceptując wszystko co w nas ,,siedzi'' dobrego i złego.
Jeszcze raz dzięki, za ten komentarz. Mam nadzieje, że wysłuchałaś też piosenki mojego ulubionego artysty Marka Dyjaka, który też o umieraniu w pewien sposób.
Pozdrawiam, miłego weekendu.