Dziękuję Waldku.

słowo "zbiega" mnie zmyliło i całkowicie zaburzyło tok myślenia...

aaaa....tu chodzi o połów ryb o świcie...:))) No teraz to jest wszystko jasne! Jak słońce Amaterasu :)))
Miłego dnia Wojtula!

Równie dobrze mogłem to ująć na przykład tak:

ostatnie światło
zbiega Amaterasu
wracają łodzie

lub

głos albatrosa
zbiega Amaterasu
cumują łodzie

Lecz wtedy wszystko byłoby jasne, zbyt oczywiste.
Tyle jeszcze dodam na szybko, zaraz uciekam do obowiązków.

Krzyk albatrosa
zbiega Amaterasu
przybyły ryby


Krzyk albatrosa — wskazuje
zbiega Amaterasu — nakreśla
przybyły ryby — zaskakuje

Albatros — wskazuje na morze, ocean
Amaterasu — zbiega, czyli zachodzi (Słońce)
przybyły ryby — dostarczono połów

W Japonii już przed wieczorem trwają wyścigi w dostarczaniu złowionych ryb. Jedne trafiają do zwykłych ludzi (na zamówienie), drugie trafiają na targ, po drodze jest jeszcze selekcja, rozładunek, transport na targ (również drogą lądową). Targ otwierany jest o świcie, stąd wielki pośpiech, przecież trzeba zając dogodne stanowisko, rozłożyć towar, wyeksponować. Tu liczy się cenny czas.


Haiku mówi właśnie o tym, metodą skojarzeń. :)

Albatros krzyczy, zabrano mu łup.
Zachodzi słońce, wymuszony targiem pośpiech.
przybyły ryby, cenny towar na targ.

Jest napisane prosto, a ma wiele interpretacji, i na tym polega fenomen haiku. Czytelnik widzi tu jedynie przybyłe ryby, pomija morze, ocean, zachód słońca, przestrzenie pomiędzy wersami, te niedopowiedziane. I to jest właśnie magia haiku. :)