Hej Irenko !
Pamiętasz, że się dziś zgodziłaś napisać coś ze mną ? :)
To super !
Jak wejdziesz w mój profil tu na stronie, to tam znajdują się do mnie namiary, proszę napisz do mnie na GG albo maila, abym znał adres do Ciebie. :)

Trafiłem dziś na ten Twój wiersz i sobie pomyślałem, że moglibyśmy go wybrać jako początek, i rozbudować dalszymi częściami , co ty na to ? Bo to świetny wiersz.

A więc dopisałem dziś taki kawałek :

Powiedz kobieto, powiedz mężczyzno,
czy nie warto się czasem przyznać ?

Przed Panem Bogiem, sobą, innymi,
do swych pragnień, cichych, niewinnych…

Zagłębić się w serce, zanurzyć w ciszę,
i wylać z duszy, co najważniejsze ?

Bo to przecież nie wyścig, byle do mety,
ukazać Boga – to zadanie poety…

:)

PS. Napisz do mnie, bo wklejanie tu każdej zwrotki to chyba nie zbyt dobry pomysł.

Pozdrawiam !

"Po co wciąż słowa w rymy układać,?
po co wierszami wciąż do Was gadać?: - a kto to wie?..
Wiersz zdecydowanie skłania do refleksji na ten temat właśnie - po co?:)
Dobrej niedzieli, Irenko:) B.G.