Rude włosy jesieni
falujące między drzewami,
przydeptując ostatnie kłosy,
jesień ciągle jest jeszcze z nami.
Chylą swe głowy nagie drzewa,
ścieląc na drodze dywan złoty.
Żaden ptak już tutaj nie śpiewa,
niestety nadchodzi czas słoty.
Słoneczko się tuli do nieba
pod szarą pierzyną z obłoków.
Przed chłodem uciekać już trzeba,
a jesień przyspiesza wciąż kroku.
Znużenie ogarnia też ludzi,
gdyż nie jest to czas zbyt radosny,
lecz jest coś, co w sercach się budzi -
nadzieja na powrót wiosny.
