Mam ochotę zagłębić
się w wyobraźni

Uchylam drzwi fantazji
Czeka na mnie pojazd
na kołach marzeń

Nie potrzebuję szofera
Sama wybieram kurs



Oddalam się od granic realizmu
Prędko przelatują
wspomnienia

Trzymam w ręce
Wiśnie
rozkosznej miłości

Tylko w mrzonkach
są
tak pełne smaku

Przechadzam się lasem
Ciszy
Drzewa nie muszą
krzyczeć
Usłyszą się


Ach
Gdyby usta
potrafiły rozważać

Widzę szczęśliwych
Nauczyli się kochać siebie
Kolejne rocznice...
Popijają z gołębiami i orłami
Szampana
Trwają ich gody z życiem

Czas już wracać
Do świata wiecznie umarłych
A tak było pięknie...
Wystarczyło tylko zamknąć oczy