X
Laur
rymowany
2019-05-24 08:12
Laur
Na mój laur zacząłem pracować zbyt późno.
Zaledwie cząsteczka aureoli teraz.
Może to i lepiej, bo pasuje luźno,
bo nie kłuje w oczy, no i nie uwiera.
Cóż? Wiersze swoje pisuję zbyt krótko.
Za dużo było zajęć i przyjaciół wielu,
chwil barwnych, szalonych, zakrapianych wódką,
traconych z rozmysłem i często bez celu.
Na mą aureolę patrzę z rozczuleniem.
Koślawa i śmieszna, już nie do odnowy.
W zieleni poddana i blaskom, i cieniom
kurczowo i mocno wciąż się czepia głowy.
Bogumił Pijanowski
Na mój laur zacząłem pracować zbyt późno.
Zaledwie cząsteczka aureoli teraz.
Może to i lepiej, bo pasuje luźno,
bo nie kłuje w oczy, no i nie uwiera.
Cóż? Wiersze swoje pisuję zbyt krótko.
Za dużo było zajęć i przyjaciół wielu,
chwil barwnych, szalonych, zakrapianych wódką,
traconych z rozmysłem i często bez celu.
Na mą aureolę patrzę z rozczuleniem.
Koślawa i śmieszna, już nie do odnowy.
W zieleni poddana i blaskom, i cieniom
kurczowo i mocno wciąż się czepia głowy.
Bogumił Pijanowski
Ocena wiersza
Wiersz został oceniony
1 raz
Oceny tego wiersza są jeszcze niewidoczne, będą dostępne dopiero po otrzymaniu 5-ciu ocen.
Zaloguj się, aby móc dodać ocenę wiersza.
Komentarze
Kolor wiersza: zielony
Zaloguj się, aby móc dodać komentarz.
Mitylene
2019-05-25
W tym wierszu podoba mi się take po trosze "wadzenie się " podmiotu lirycznego z samym sobą. Wszystkiego jest tu po trochu...trochę żartobliwego tonu, trochę ironii, tudzież dystansu do samego siebie i rozczulenia zabarwionego ciepłymi akcentami. A nad tym wszystkim dominuje niezaprzeczalna szczerość ujmująca za serce ;) Piękny wiersz!
2019-05-25
Miło mi, że wiersz się spodobał. Jeszcze raz poprawiam więc ten skromny wieniec na mojej głowie pełnej niespełnionych marzeń twórczych. Pozdrawiam serdecznie.
Katarzyna(*)
2019-05-24
Pani Bogumile, jestem przekonana, że stanowi Pan niekwestionowany autorytet dla wielu!
Pozdrawiam;-)
Pozdrawiam;-)
eva04
2019-05-24
„Żyć to nie znaczy iść przez róże, stąpać po laurach i zbierać oklaski, lecz znaczy przetrwać wszystkie burze i dojść tam, gdzie świecą ideałów blaski...” A. Asnyk
2019-05-24
Mój wiersz proszę odczytywać jako humor i autoironię ze szczyptą zadowolenia z tego, co mi się udawało w świecie zabawy słowem..
Autor poleca
Autor na ten moment nie promuje wierszy
Inne wiersze z tej samej kategorii
Inne wiersze tego autora
Pokaż mniej
x
Polityka plików cookies
Nasza strona korzysta z plików cookies. Używamy ich w celu poprawy jakości świadczonych przez nas usług. Jeżeli nie wyrażasz na to zgody, możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki. Więcej informacji na temat wykorzystywanych przez nas informacji zapisywanych w plikach cookies znajdziesz w polityce plików cookies. Czytaj więcej.
Klauzula Informacyjna
Szanowni Użytkownicy
Od 25 maja 2018 roku w Unii Europejskiej obowiązuje nowa regulacja dotycząca ochrony danych osobowych – RODO, czyli Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych).
W praktyce Internauci otrzymują większą kontrolę nad swoimi danymi osobowymi.
O tym kto jest Administratorem Państwa danych osobowych, jak je przetwarzamy oraz chronimy można przeczytać klikając link umieszczony w dolnej części komunikatu lub po zamknięciu okienka link "Polityka Prywatności" widoczny zawsze na dole strony.
Dokument Polityka Prywatności stanowi integralny załącznik do Regulaminu.
Czytaj treść polityki prywatności