Poeta
napisał wiersz nieduży
nie oda to była i nie poemat
choć na romantyczny temat
BLASKI I CIENIE MIŁOŚCI

z przecinkami i spacjami
pełen dokładnych rymów
o delikatności
uczuć i sercu i samotnej duszy

dziękując muzie za dar weny
wiersz klasyczny ze strofami
myśląc, że ktoś się może wzruszy
zaniósł poeta do redakcji do oceny

komentarze były prawie jednakowe :
-te rymy przypominają Częstochowę
-temat już jest taki oklepany
-poszukaj pan mało znany
-jakie to smętne i nieco nudne
-z taką poezją na wyspy bezludne

Poeta
napisał drugi wiersz też o miłości
ale z oddechem już współczesności
rymy wyrzucił
zwrotki skrócił
drewniane serce w krwawiło
na łzawym wielkim kamieniu

cały wiersz tonął w jakimś cieniu
w puencie zdechła ryba bez ości
klimat jak ze słabego horroru
całkiem bez poczucia humoru
w dodatku happy endu nie było

komentarze były znów jednakie :
(i prawie znowu bolesne)
-to ma być współczesne ?
- to bzdury i bzdety byle jakie
-kompletnie to gniot nieudany
-to mogłoby może być ale takie…
-za trudne !
- nie umiesz pisać kochany

Poeta
napisał wiersz po raz trzeci o miłości
ale w skrócie mniej więcej taki :

;-) ;-)
**
*******

… ?? @@
?”
[[## %$ }}…
;-( ;-(
i dodał jakieś dwa własne znaki

komentarz był tylko jeden ale :
-jakie to w uczuciach gorące
-nowatorskie i wartościowe
-to jest naprawdę wspaniałe
-to godne nowej epoki
-po prostu niebanalne
-prosimy o więcej i pisz pan dalej

Poeta złapał się za głowę
te znaki są aż tak genialne?
tak bez ładu powstawiane
wciąż te same niezmiennie
i to ma być poziom wysoki ?
gdzie puenta a gdzie wątki ?

przecież takich tekstów
pisać można dziennie dziesiątki
miesięcznie całe setki
…
a rocznie to nawet... tysiące