na Rio Negro niezmącony spokój
połów piranii zakończony
nie błyszczą kolorami łuski o zachodzie
skosztowały sporo przysmaków

przewodnicy umiejętnie
chwytają narybek
małe ząbki potrafią
poranić dłonie jak piła

światło latarki prowadzi łódź
na brzegu wyleguje się aligator
na tle dżungli pogrążonej w ciemności
sternik podnosi do góry uśpione zwierzę

wie jak podejść śpiącego gada
jestem pod wrażeniem
na czarnym tle odbija się
jego sobowtór

odfrunęły białe czaple
stojące nieruchomo
porażające bielą
i dystynkcją

powracają lektury
o lasach Amazonii
płynę jak w marzeniach
o przygodach w nowym świecie

tkwię w podróży
z Arkadym Fiedlerem
w indiańskich wioskach
w dzikich zakątkach

podekscytowana egzotyką
nieskażonym powietrzem
w amazońskiej głuszy
chciałabym płynąć tak do rana

jestem jak dziecko
któremu podarowano
wyczekiwaną zabawkę
dopiero w wieku dojrzałym

Bożena Joanna
kwiecień 2025