Ironia losu
Samowystarczalna w życiu
Na codzień i intymnie
Zaprogramowana
Wielozadaniowa
Bez zmartwień i chorób
Z mnóstwem siły i pomysłów
Ona jedna sama
Przed światem kroczy
Dumna z podniesioną głową
Po to by na koniec życia
Udowodnić wszystkim
Że można tak żyć
I nie potrzeba tak wiele
By odejść szczęśliwie.
Co z tego że sama
Nikt o to nie pyta
Samotna, by zwyciężać
Samotna, by walczyć
Samotna, by stać się wojowniczką
Samotna, by pokonywać wszelkie przeszkody
Samotna, by podbijać świat
Tak bez bagażu
Kochać tych, co zasługują
I trwać, w uniesieniu szczęścia i miłości właściwej, nieposkromionej, ważnej♥️
P.s
Pisany w wspólpracy
z Anetą E.
Kocham Cię Mój Aniołku 👼